op maart 10, 1876, telefoon uitvinder Alexander Graham Bell de manier veranderd waarop mensen communiceren. Wie wist dat de kreten van een 56K-modem zou wijzen op een vergelijkbare zee te veranderen meer dan een eeuw later? Maar dat is wat er gebeurde toen America Online bracht het internet aan het publiek in 1993. Terwijl de digitale technologie geavanceerde, het internet was aanleiding tot een chaos van high-speed draadloze communicatie, intuïtieve apparaten, en alomtegenwoordige sociale media. Vandaag, connectiviteit is constant, hardware onopvallend, en technologie een integraal onderdeel van ons leven.

Kunst, Theorie, Oefen Chair Lane Relyea zegt “Kunstenaars hebben veel meer koppelteken in het vormen van identiteiten en rollen ze te presteren.” Foto door Eileen Molony.

“Het is‘always-on computergebruik,”Zegt James J. landarbeider, assistent-professor in de afdeling van het Engels en het Alice Kaplan Institute for the Humanities. “We leven in de veronderstelling dat we altijd kunnen worden aangesloten, dat een e-mail, een tweet, of een post kunt ons bereiken, of we kunnen uit te reiken naar een ander netwerk of persoon, ongeacht waar ze zijn, te allen tijde."

Aangezien deze digitale hulpmiddelen veranderen de manier waarop we leven en communiceren, ze hebben ook invloed op de manier waarop we creëren, zegt Lane Relyea, voorzitter van de afdeling of Art, Theorie, De praktijk in Northwestern's Weinberg College van Kunsten en Wetenschappen. Als voorbeeld, Hij citeert hoe de populaire 19e-eeuwse Beaux Arts stijl van meningsuiting - die een subtractieve slijpen neer van materialen om kunstwerken te creëren begunstigd - maakte plaats in het begin van de 20e eeuw tot de Bauhaus-stijl, die gericht is op visueel ontwerp, massaproductie, en nog veel meer moderne materialen, zoals staal. “Het is al lang het geval dat kunstenaars hebben moeten moderniseren om kunst die aan de samenleving waarin zij leven is relevant te maken,”Zegt Relyea.

Moderne technologie invloeden van de hedendaagse kunst, zowel direct als indirect, invloed zijn op de materialen kunstenaars gebruiken en de manier waarop ze te maken. In termen van media, video streaming is alomtegenwoordig, en YouTube, Vimeo, en andere populaire sites worden door de opslag en compressie mogelijkheden om miljoenen video's te huisvesten. Dit heeft een schat aan nieuwe content creators bevrijd van de traditionele gegenereerde
film en televisie productie pijpleidingen en de industrie, zegt Peabody Media Center collega Aymar Jean “AJ” Christelijk, communicatie studie (zie pagina 22).

werk Christian richt zich op het kruispunt van televisie en nieuwe media, in het bijzonder op het web gebaseerde serie voor digitale distributie en de verstoring van de traditionele broadcast network model. Zijn recente boek Open TV: Innovatie Beyond Hollywood en de opkomst van Web TV duikt verder in zijn ideeën over hoe het internet heeft gevormd hedendaagse omroep.

“We hebben nu meer toegang tot de verschillende uitingen van cultuur en de mensheid, digitale productie en distributie gereedschap toegang tot het vertellen en het delen van verhalen hebben uitgebreid,”Zegt Christian. "In TV, Dit betekent dat we meer TV, in een breder scala van formaten, met uiteenlopende budgetten, en diversiteit in de gemeenschappen weergegeven scherm.”

De gevolgen van deze trend zou kunnen betekenen dat er meer queer ontwerpers en makers van kleur met een gevestigde reputatie in het traditionele model van de kloof tussen online en netwerk kan overbruggen, zegt Christian. “Ik denk dat we in een korte periode van optimisme waar het lijkt alsof de deuren erg openen, erg traag. Mensen die in Hollywood zijn geweest als Ryan Murphy en Shonda Rhimes zijn hoogwaardige partners voor deze nieuwe netwerken die op zoek zijn naar legitimiteit en ook op zoek naar iemand die ze kan een honderd-miljoen-dollar-plus met de hand controleren en weten ze gaan inhoud die is interessant te krijgen.”

In de geesteswetenschappen, technologie heeft een nieuwe wereld voor expressie en creativiteit geopend, een die kunstenaars net beginnen te verkennen, zegt Hodge. Vorig jaar, Hodge en digitale geesteswetenschappen postdoc Danny Snelson lanceerde de Gewone Media Research Workshop, een jaar media-studies project onderzoeken hoe digitale technologie verzadigd het dagelijks leven. De workshop onderzocht hoe kunstenaars werken in wat Hodge noemt “nieuwe netwerk genres” - zoals animated gifs, Supercuts (fast-paced compilatie van videoclips), en online volkstaal (“Text-speak”) - om over de implicaties overwegen voor onze “always-on computing” cultuur.

“We zijn net nu het ontwikkelen van een gemeenschappelijke woordenlijst voor hoe te denken over de vormen en gevoelens die nog erg nieuw," hij zegt. “Onze traditionele manieren van praten over kunst vaak te maken met hen is zeer dramatische. Dat is, mooi en subliem. Goed, je kan zeggen, ‘Dit kunstwerk is lusteloos.’ Een deel ervan is meer conceptueel interessanter dan spannend.”

Hodge verder, “Je kunt iemand het doen van een SUPERCUT van Mathew McConaughey elke keer als hij zegt‘oh’in zijn films, die zegt dat hij in zowat elke film die hij is in, en krijg deze ervaring van snelle herhaling. En het is grappig wat die kunnen leiden tot. Het kan leiden tot verveling. Het kan leiden tot een soort van opgetogen opwinding. Het kan leiden tot een heleboel verschillende plaatsen op verschillende manieren.”

Maar Relyea wijst er ook op dat de laptops niet volledig hebben verdrongen penselen of andere traditionele middelen van artistieke expressie. Eigenlijk, nieuwe technologieën te maken hun weg naar de kunstproductie, de oudere methoden zijn aantrekkelijker geworden, vooral voor jongere kunstenaars. Relyea citeert het werk van ATP afgestudeerde student Chris Smith, wiens 2018 thesis tentoonstelling richt zich op papier. “Je kunt niet meer ouderwetse dan straight-up maken van papier te krijgen,”Zegt Relyea. Tegelijkertijd, hoewel, Smith neemt benaderingen beïnvloed door data analytics.

“Hij ziet papier als een oneindig fungibel materiaal, net als data,”Zegt Relyea van Smith. “Hij zal voortdurend mulch papier producten om nieuwe papieren producten te maken, want hij ziet het als iets dat kan worden herschikt en weer gefiltreerd om nieuwe resultaten te genereren. Het is niet zozeer de medium gebruikt hij de aanpak dat wordt beïnvloed door de technologische analogen.”

Technologie vormt ook sociale rol en de zichtbaarheid van de kunstenaar, zegt Relyea, auteur van uw dagelijks Art Wereld, wiens onderzoek richt zich op het snijvlak van kunst, geschiedenis, en arbeid. Kunstenaars worden niet langer verbannen naar hun studio. Liever, Velen nemen een doe-benadering van kunst en tentoonstelling.

“Veel kunstenaars zijn multitasking en steeds flexibeler in de dingen die ze doen,”Zegt Relyea. “Ze kunnen tijd doorbrengen curating shows, het opzetten van een doe-het-gallery, het schrijven van persberichten, samenstellen blogs, het opzetten van hun eigen residency. Kunstenaars hebben veel meer verschillende of koppelteken in het vormen van identiteiten en rollen ze te presteren.”

Deze arbeid verschuiving is veranderd hoe kunst wordt gepresenteerd - en verleggen van de vaste locaties, zoals musea, en in de richting van meer tijdelijke locaties zoals festivals, tentoonstellingen, en biënnales.

Relyea zegt dat komt omdat de kunst van vandaag, vanaf de conceptie tot de productie, ademt een directheid of tijdelijkheid dat is meer verwant aan de alomtegenwoordigheid van de communicatie van vandaag; onze snelle reactie op de mededeling, evenement, en dialoog beïnvloedt het kunstwerk. “Er zijn zo veel dingen die komen en zo snel gaan, die innovatief zijn vandaag en morgen alweer achterhaald," hij zegt. “Voor dat soort moderne subject, de kunst die wordt ervaren heeft een deel van die kwaliteit te beschikken om de kunstenaars te spreken.”

Relyea legt uit dat de kunst in deze moderne “postfordistische” tijdperk van de arbeid - waar de moderne economieën schuwen productielijnen en fabrieken als de heersende model voor kleine serieproductie, gespecialiseerd werk en producten, en feminizing de beroepsbevolking - heeft zijn voordelen. Voor starters, deze richting heeft gedwongen musea om uit te breiden en ruimtes voor nieuwe vormen van programmering op te bouwen, met lezingen, festivals, workshops, en tijdelijke installaties.

Maar deze nieuwe trend versterkt ook het idee dat kunst zelf volgt moderniteit, en technologie is niet meer dan gewoon een andere katalysator voor de voortdurende evolutie van de kunst. Relyea geeft een voorbeeld: de relatie tussen fotografie en schilderkunst. Zoals digitale fotografie blijft verbeteren en komt tot de voorhoede van de kunst, “Schilders worden uitgedaagd zo snel en wendbaar te zijn als een camera uitgevoerd kan worden in de drukte van het moderne sociale leven. Deze dingen zijn allemaal aan elkaar geketend. Als één ding wordt geïntroduceerd, alles volledig lijkt te nemen over nieuwe aspecten.”

Bron:

research.northwestern.edu, door research.northwestern.edu