'Wanneer gaan we kanker genezen?'?’: De mooie toekomst van borstkankeronderzoek

Nauwkeurigere bestralingsbehandelingen

evenzo, bestralingsbehandelingen zijn verbeterd. Met nieuwere technologie kunnen radiotherapeuten therapie plannen die zich op de borst richt, maar het hart vermijdt.

“We kunnen risicogebieden stukje voor stukje in kaart brengen op een CT-scan, en dan kunnen we schetsen wat we willen missen, zoals het hart,zegt Reshma Jagsi, M.D., D.Phil., hoogleraar en plaatsvervangend voorzitter radiotherapie aan de U-M.

Voeg daar nog een verrassende low-tech oplossing aan toe: Laat de patiënt haar adem inhouden. Hierdoor wordt de long omhoog gedrukt, waardoor het hart verder van het borstbeen verwijderd raakt, een extra beschermingslaag toevoegen.

Een analyse van meer dan 1,000 borstkankerpatiënten die bij de U-M met bestraling werden behandeld, ontdekten dat deze benaderingen tot uitstekende resultaten leidden in termen van zowel het voorkomen van herhaling als het verminderen van cardiale voorvallen.

Bestralingskuren worden korter, te. In plaats van zes weken lang dagelijks te komen behandelingen, sommige patiënten komen nu maar voor drie weken. Ze krijgen hogere dagelijkse stralingsdoses, maar in het algemeen een lagere dosis. En dat heeft zich ook vertaald in minder bijwerkingen.

Borstkanker bestaat uit vele ziekten

Misschien wel een van de meest opvallende ontdekkingen is het inzicht dat niet alle borstkankers hetzelfde zijn. Sommige worden gevoed door oestrogeen of progesteron. Anderen worden aangedreven door een eiwit genaamd HER2. En sommige worden door geen van deze receptoren beïnvloed – een agressieve vorm die triple-negatieve borstkanker wordt genoemd.

Dit inzicht heeft geleid tot gerichte therapieën die zijn ontworpen om het mechanisme aan te vallen dat de kanker veroorzaakt, waaronder de endocriene therapieën tamoxifen en aromataseremmers, en anti-HER2-therapieën zoals Herceptin.

"In 1987, we wisten dat HER2 geassocieerd was met een slechtere prognose. Nu, we hebben zo’n geweldige reeks medicijnen tegen HER2 dat dit de betere prognose is,zegt Hayes.

Dankzij precisiegeneeskundige technieken kunnen oncologen nog specifieker worden bij het richten van behandelingen. Bij U-M, Bij patiënten met uitgezaaide kanker kan de DNA-sequentie worden bepaald, samen met tumor-RNA, om de moleculaire oorzaken van hun specifieke tumor bloot te leggen. Deze informatie kan de ene drug boven de andere doen vermoeden.

Sommige patiënten met een ziekte in een vroeg stadium kunnen chemotherapie helemaal vermijden. Een test genaamd Oncotype Dx kan aangeven of de tumor agressief is of langzamer groeit. The results help clarify who’s really likely to benefit from chemotherapy and who can skip it.

“We zijn vertrokken van een plek waarvan we weten dat chemotherapie mensen helpt, om te begrijpen dat behandeling helpt zekermensen,zegt Schott.

De sleutel is nu om te begrijpen welke behandelingen welke mensen het meest zullen helpen. Wie kan een behandeling vermijden?? En die een agressievere behandeling nodig heeft om herhaling of metastase te voorkomen?

Er liggen nog steeds uitdagingen op de loer

Deze vraag zal de volgende uitdaging zijn in het borstkankeronderzoek. Het is niet goed begrepen waarom sommige vrouwen die worden behandeld voor borstkanker in een vroeg stadium genezen, terwijl anderen al snel merken dat de kanker zich door hun hele lichaam heeft verspreid.. En weer anderen denken dat ze het bos hebben verlaten om de terugkeer van kanker te vinden 10 of zelfs 20 jaren later.

“Het grootste lastige probleem in mijn kliniek is het inactief blijven van tumoren en late recidieven,zegt Schott.

eerste, endocriene therapie werd aanbevolen voor vijf jaar. Toen vond studies die de drugs bleef effectief bij het voorkomen van herhaling te zijn wanneer genomen voor 10 jaar. Maar wanneer patiënten stoppen met hun endocriene therapie na 10 jaar, sommige - maar niet alle - zal hervallen.

“We weten niet wie heeft residuele kanker. Dus de keuzes zijn stoppen met de drug en hopen dat het gaat OK, of doorgaan met het nemen van de drug voor onbepaalde tijd,zegt Schott.

Endocriene therapie kan bijwerkingen zoals opvliegers of gewrichtspijn veroorzaken. Vanwege dit, tot de helft van de patiënten kiezen om niet te blijven op, en maar liefst een derde start er nooit mee. Voor sommigen, de bijwerkingen wegen simpelweg zwaarder dan het potentiële voordeel. Het doel, zegt Schott, is om te begrijpen wie er het meeste profijt van heeft.

Onderzoekers onderzoeken circulerende tumorcellen – cellen die loskomen van de tumor en door de bloedbaan reizen – om te proberen verschillen in de tumorbiologie van de ene patiënt tot de andere te ontdekken. Via een bloedtest, oncologen kunnen het aantal circulerende tumorcellen tellen en de uitkomsten beginnen te voorspellen. Ze hopen dat deze cellen aanwijzingen zullen opleveren die kunnen voorspellen welke patiënten verdere therapie nodig hebben.

Samenwerken met ingenieurs om metastasen op te lossen

Een andere grote uitdaging is de behandeling van metastatische ziekten, of borstkanker die zich buiten de borst- en lymfeklieren heeft verspreid. De gemiddelde overleving voor deze patiënten bedraagt ​​ongeveer twee jaar. Maar dit gemiddelde omvat ook patiënten die vele jaren met gemetastaseerde ziekte leven en die met behandelingen worden behandeld.

Een klein deel van de patiënten kan na voltooiing van de behandeling genezen van uitgezaaide borstkanker, zonder bewijs van kanker gedurende de rest van hun normale leven. Maar dit zijn zeldzame uitzonderingen.

Wat wetenschappers verbijstert is waarom. Degenen die reageerden, kregen dezelfde behandeling als degenen die niet reageerden. Dus wat maakt kanker ongeneeslijk??

Onderzoekers zijn op zoek naar nieuwe perspectieven om beter te begrijpen waarom kanker zich verspreidt, om te proberen het proces te stoppen of vroegtijdig te detecteren.

Verrassend genoeg, techniek speelt een grote rol in onderzoek om metastasen te begrijpen en te behandelen. Jeruss en Lonnie Shea, Ph.D., professor en William en Valerie Hall leerstoel biomedische technologie aan de U-M, werken aan een klein implanteerbaar steigerapparaat dat is ontworpen om kankercellen te vangen terwijl ze door het lichaam beginnen te reizen.

Het schavot, gemaakt van door de FDA goedgekeurd materiaal dat vaak wordt gebruikt in hechtingen en wondverbanden, is ontworpen om de omgeving in andere organen na te bootsen voordat kankercellen daarheen migreren. Het trekt de immuuncellen van het lichaam aan, en de immuuncellen trekken de kankercellen aan. Door de immuuncellen op te sluiten, het schavot verhindert dat ze naar de longen gaan, lever of hersenen, waar borstkanker zich gewoonlijk verspreidt.

“We moeten veranderen wat we denken dat mogelijk is als we nadenken over de vroege detectie van metastasen,zei Jerus, een universitair hoofddocent chirurgie, pathologie en biomedische technologie. “We kunnen technische concepten gebruiken om metastasen op het vroegste tijdstip te detecteren en vervolgens medicijnen of een gerichte behandeling aan de patiënt af te leveren voordat de metastasen zich in de organen hebben gevestigd.”

Ingenieurs bouwen ook microfluïdische apparaten waarmee onderzoekers individuele cellen van een tumor kunnen beoordelen. In een nieuwe studie, onderzoekers toonden aan dat ze de leidercellen konden isoleren – de cellen die eerst loskomen en naar andere delen van het lichaam migreren.

Ze hopen verschillen te vinden in de moleculaire signatuur tussen cellen die binnendringen en cellen die dat niet doen. Dan, ze zouden zich richten op de moleculaire basis met therapieën om te voorkomen dat kanker binnendringt – waardoor de kanker in wezen beperkt blijft en metastase wordt voorkomen.

Microfluïdische apparaten helpen onderzoekers ook individuele cellen in een tumor te beoordelen om behandelingsopties te identificeren en te beoordelen, genetische veranderingen in tumoren monitoren en de aanwezigheid van agressieve kankerstamcellen signaleren.

Gericht op kankerstamcellen

Onderzoekers van het U-M Comprehensive Cancer Center ontdekten in 2003 dat een klein aantal cellen in een tumor verantwoordelijk is voor het stimuleren van de groei en verspreiding ervan. Deze kankerstamcellen reageren niet op traditionele chemotherapieën, die alleen de bulktumorcellen doden.

Klinische onderzoeken bij de U-M testen medicijnen die zijn ontworpen om de kankerstamcellen te targeten, gebruik ze in combinatie met andere behandelingen om de resultaten te verbeteren.

“Vrouwen met een gevorderde ziekte die worden behandeld met Herceptin of andere anti-HER2-therapieën doen het een tijdje goed, maar uiteindelijk, ze worden allemaal resistent tegen de HER2-blokkade. Waarom is dat? Ons laboratorium toonde aan dat de stamcellen de ontstekingsroute IL6 activeren. Dat drijft de stamcellen aan en zorgt ervoor dat ze Herceptin kunnen overheersen,zegt Wicha.

Dit leidde tot een klinische proef met tocilizumab, een medicijn dat is goedgekeurd voor artritis, die werkt door IL6 te blokkeren. In een ander proces, Patiënten worden gerandomiseerd om chemotherapie of chemotherapie plus reparixine te krijgen, een medicijn dat is ontworpen om kankerstamcellen te targeten via een andere ontstekingsroute.

Onderzoek suggereert dat kankerstamcellen vooral krachtig kunnen zijn bij triple-negatieve borstkanker, wat ongeveer vertegenwoordigt 15 procent van de diagnoses. Omdat dit subtype geen receptoren voor oestrogeen tot expressie brengt, progesteron of HER2, de gerichte therapieën die bij deze typen zo goed werken, zijn niet effectief bij triple-negatieve tumoren.

“Nieuwe therapeutische doelen en behandelstrategieën zijn cruciaal om de resultaten voor vrouwen met dit agressieve subtype van borstkanker te verbeteren,zei Jerus. Haar onderzoek heeft onderzocht een medicijn genaamd CYC065, waarvan uit laboratoriumonderzoek bleek dat het veelbelovend was voor de behandeling van triple-negatieve ziekten.

Beperkt succes met immunotherapie

Borstkanker loopt in veel opzichten voor op andere solide tumoren als het gaat om gerichte therapieën. Maar een van de meest opwindende recente ontwikkelingen in het kankeronderzoek is grotendeels te danken aan borstkanker.

Immunotherapie heeft enorm succes gehad bij melanoom, nierkanker, longkanker en prostaatkanker. Maar er zijn geen immunotherapiemedicijnen goedgekeurd voor borstkanker. In tegenstelling tot melanoom, borstkanker lijkt niet veel van een immuunrespons te genereren.

Wicha en anderen bij de U-M volgen een aantal benaderingen om borstkankercellen immuunresponsiever te maken. Uit onderzoek is gebleken dat het immuunsysteem een ​​rol speelt in kankerstamcellen. Het idee is om een ​​vaccin te maken tegen de kankerstamcellen, in plaats van tegen alle kankercellen.

Verbetering van de levenskwaliteit van overlevenden

tenslotte, Het doel is om meer vrouwen te helpen borstkanker te overleven (als je het niet helemaal vermijdt). Maar naarmate meer vrouwen overleven, Er moet meer aandacht worden besteed aan de langetermijneffecten van de behandeling.

neuropathie, lymfoedeem, Pijn en seksuele disfunctie kunnen overlevenden nog jaren na het einde van de behandeling beïnvloeden. Ongeveer een derde van de vrouwen ervaart matige tot ernstige vermoeidheid 10 jaren later.

“Een van de dingen die ik het leukst vind aan de behandeling van borstkanker is dat veel van mijn patiënten het op de lange termijn goed doen,zegt Jagsi. “Maar dat betekent dat we met deze patiënten niet zomaar vijf jaar in de toekomst kunnen kijken. We moeten ons bewust zijn van de toxiciteit en de last die we onze patiënten bezorgen.”

Oncologen beginnen veel van deze ziekten te monitoren deze bijwerkingen zodat ze kunnen worden aangepakt voordat ze grote problemen worden.

Borstkanker kan ook een grote impact hebben op iemands werk- en financiële situatie – en niet alleen tijdens de behandeling, maar jaren daarna. Eén onderzoek heeft dat aangetoond 30 procent van de vrouwen die werkten toen de diagnose werd gesteld, was vier jaar later werkloos.

“Ik denk niet dat iemand dat had verwacht,zegt Jagsi. “We doen het op zoveel manieren zoveel beter bij de behandeling van borstkanker, maar een aanzienlijk aantal patiënten ondervindt echte financiële verwoesting door onze behandeling. We hebben de plicht om interventies te ontwikkelen die goedkoop en schaalbaar zijn.”

Beslissingshulpmiddelen om vrouwen te helpen begrijpen wanneer zij wel en geen behandeling nodig hebben, kunnen helpen. En een beter begrip van hoe de behandeling kan worden afgestemd op degenen die het grootste risico lopen, zal degenen met een lager risico in staat stellen de fysieke en financiële gevolgen van de behandeling te vermijden..

Dit gaat hand in hand met veel recente ontwikkelingen. Hoe versterken we de behandeling voor degenen die het nodig hebben en beperken behandeling (en zijn last) voor degenen die dat niet doen?

Hoop voor de toekomst

Dus wat te wachten staat in de kristallen bol? de hoop van onderzoekers onder meer een betere gerichte therapieën, betere tests om borstkanker op te sporen, betere manieren om agressieve tumoren te identificeren en te leveren behandeling om de juiste patiënten, meer financiering voor onderzoek en meer vrouwen bereid zijn om deel te nemen aan klinische proeven.

“Ik wil in staat zijn om te zeggen tegen een vrouw met uitgezaaide borstkanker, wij hebben de behandelingen die u zullen genezen. Dat is mijn hoop voor de toekomst,zegt Schott.

Bron:

labblog.uofmhealth.org