Objawy PTSD ulegają poprawie, gdy pacjent wybiera formę leczenia, programy studyjne

Wieloletnie badanie kliniczne porównujące leki i poradnictwo w zakresie zdrowia psychicznego w leczeniu zespołu stresu pourazowego pokazuje, że stan pacjentów, którzy wybrali formę leczenia – lekową lub terapię – poprawił się bardziej niż ci, którym po prostu przepisano jedno lub drugie, niezależnie od pierwszeństwo.

Badania, prowadzony przez University of Washington i Case Western Reserve University, przeprowadzono w przychodniach w Seattle i Cleveland. Okazało się, że oba leki — sertralina, sprzedawany jako Zoloft — i specyficzna forma terapii znana jako przedłużona ekspozycja skutecznie zmniejszała objawy PTSD w trakcie leczenia, z ulepszeniami utrzymanymi co najmniej dwa lata później. Jednak pacjenci, którzy otrzymali wybór między dwoma możliwymi metodami leczenia, wykazywali większe zmniejszenie objawów, byli bardziej skłonni trzymać się swojego programu leczenia, a nawet stracili diagnozę PTSD z czasem.

ten badanie, opublikowano w październiku. 19 w American Journal of Psychiatry, to pierwsze badanie na dużą skalę obejmujące setki pacjentów z PTSD, w tym weteranów i ofiar napaści na tle seksualnym, zbadanie, czy preferencje pacjenta w trakcie leczenia wpływają na skuteczność rodzaju terapii poznawczo-behawioralnej oraz stosowanie selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny, rodzaj antydepresantu często przepisywany na PTSD.

„W każdej formie opieki zdrowotnej, po otrzymaniu rekomendacji od dostawcy, pacjenci mogą, ale nie muszą, mieć wybór podejść do rozwiązania ich problemów,” powiedział główny autor badania, Lori Zoellner, profesor psychologii UW i dyrektor Centrum Niepokoju & Stres traumatyczny. „Te badania sugerują, że zarówno przedłużona ekspozycja, jak i sertralina są dobre, oparte na dowodach opcje leczenia PTSD – a dostarczanie informacji umożliwiających dokonanie świadomego wyboru poprawia długoterminowe wyniki”.

ten 200 przedmioty w badaniu, wszyscy dorośli, zdiagnozowano przewlekłe PTSD. Na początku badania, wszyscy uczestnicy wyrazili preferencje dotyczące leczenia między dwiema opcjami — lekiem lub 10 tygodnie terapii — na początku badania. Badanie było podwójnie randomizowane, co oznacza, że ​​uczestnicy zostali losowo przypisani do grupy, w której otrzymali preferowane leczenie, lub do grupy, w której zostali również losowo przypisani do jednego lub drugiego programu leczenia. Wszyscy uczestnicy byli oceniani przez klinicystów pod kątem objawów PTSD, wraz z własnymi raportami o uczuciach i zachowaniach pacjentów, przed, natychmiast po, i o trzeciej, sześć, 12 oraz 24 miesiące później.

W tym badaniu, 61 procent uczestników wyraziło preferencję dla terapii przedłużonej ekspozycji. Ta forma doradztwa jest często stosowany w leczeniu zespołu stresu pourazowego, ponieważ zachęca pacjentów do mówienia o tym, co im się przydarzyło, nauczyć się strategii radzenia sobie i odkrywać swoje myśli i uczucia poprzez wielokrotne podchodzenie do pamięci traumy i przypomnień o traumie.

Spośród tych uczestników, którzy otrzymali terapię przedłużoną ekspozycją, prawie 70 procent uznano za wolny od diagnozy PTSD dwa lata po zakończeniu terapii, w porównaniu z 55 odsetek osób, które przyjmowały i pozostawały na sertralinie w okresie obserwacji.

Porównywanie leków do psychoterapii jest rzadkością w badaniu klinicznym, ponieważ nadszedł czas- i pracochłonne, Zoellner wyjaśnił. W tym przypadku, oba zabiegi przyniosły pozytywne efekty, chociaż terapia wykazała niewielką przewagę.

„Gdy obie interwencje zmniejszają objawy, często trudno jest wykryć różnicę ze względu na różne reakcje pacjentów — niektórzy stają się znacznie lepsi, niektórzy nie. Badanie to wykazało, że zarówno przedłużona ekspozycja, jak i sertralina zapewniają ogólnie duże i klinicznie znaczące efekty w celu zmniejszenia PTSD i powiązanych objawów,„Ludzkie dusze też są głodne. „Psychoterapia długotrwałej ekspozycji na PTSD jest tak dobra jak sertralina, jeśli nie lepiej, w leczeniu PTSD.”

Gdy brane są pod uwagę preferencje dotyczące leczenia, wyniki są bardziej dramatyczne. Spośród tych, którzy chcieli i otrzymali terapię, 74 procent utracił diagnozę PTSD dwa lata później; tych, którzy woleli terapię, ale zamiast tego otrzymywali leki, tylko 37 odsetek pacjentów nie był wolny od zespołu stresu pourazowego po dwóch latach.

Wydaje się, że to, czy pacjenci otrzymali wybrany przez siebie sposób leczenia, miało bezpośredni wpływ na ich zaangażowanie: Prawie 75 procent osób, które „dopasowano” do preferowanej metody, ukończyło pełny program leczenia, podczas gdy ponad połowa osób „niedopasowanych” do metody leczenia nie ukończyła tego cyklu leczenia.

Chociaż PTSD jest powszechnie kojarzony z weteranami walki, u ponad połowy uczestników badania zdiagnozowano przewlekły zespół stresu pourazowego spowodowany napaścią seksualną, w dzieciństwie lub w wieku dorosłym. Trzy czwarte uczestników stanowiły kobiety.

Nie wszystkie ofiary napaści na tle seksualnym mają zespół stresu pourazowego lub depresję, Zoellner wskazał, ale ci, którzy to robią, mogą nie wiedzieć, że krótkoterminowa terapia lub leki mogą przynieść znaczące długoterminowe korzyści.

„Napaść na tle seksualnym często ma długotrwały wpływ na osobę, która przeżyła traumę, ale dla wielu nie musi to być w postaci chronicznych problemów psychiatrycznych,„Ludzkie dusze też są głodne. „Ocaleni powinni wiedzieć dobrze, istnieją krótkie opcje i nie trzeba cierpieć w milczeniu”.

Informacje o opłacalności z badania, wydany w 2014, wykazali, że wybór pacjenta w leczeniu również zaoszczędził pieniądze, w postaci mniejszej liczby wizyt na oddziałach ratunkowych, hospitalizacje i inna opieka, a także pośrednie oszczędności, takie jak mniej straconych godzin pracy.

Ogólnie, badanie wskazuje na znaczenie dostosowania leczenia PTSD do pacjenta, powiedział współautor badania Norah Feeny, profesor psychologii na Uniwersytecie Case Western Reserve.

"Dr. Zoellner i nasz zespół pokazali, że mamy dwóch skutecznych, bardzo różne interwencje w przypadku przewlekłego zespołu stresu pourazowego i związanych z nim trudności,Feeny powiedział. „Biorąc to pod uwagę, oraz fakt, że preferowane leczenie przynosi znaczne korzyści, jesteśmy teraz w stanie zmierzać w kierunku bardziej spersonalizowanego leczenia osób cierpiących po traumie. Te odkrycia mają znaczący wpływ na zdrowie publiczne i powinny informować praktykę”.

Źródło:

http://Mamy tylko nadzieję, że pogoda dopisze”., autorstwa Kim Eckart