Mfano Unaoelezea Masharti Ambayo Maji Yenye Oksijeni Yangeweza Kuwepo Kwenye Mirihi Changamoto Imani Za Jadi Kuhusu Kukaa kwa Sayari

Timu inayoongozwa na wanasayansi katika Caltech na Jet Propulsion Laboratory (JPL), ambayo Caltech inasimamia kwa NASA, imehesabu kwamba ikiwa maji ya kioevu yapo kwenye Mirihi, inaweza—chini ya hali hususa—kuwa na oksijeni zaidi kuliko ilivyofikiriwa hapo awali. Kulingana na mfano, viwango vinaweza hata kinadharia kuzidi kizingiti kinachohitajika kusaidia maisha rahisi ya aerobic.

Utaftaji huo unaenda kinyume na sasa, mtazamo unaokubalika wa Mirihi na uwezekano wake wa kukaribisha mazingira yanayoweza kukaliwa. Uwepo wa maji ya kioevu kwenye Mars haupewi. Hata kama ipo, watafiti kwa muda mrefu wamepuuza wazo kwamba inaweza kuwa na oksijeni, kutokana na kwamba angahewa ya Mirihi iko karibu 160 mara nyembamba kuliko ile ya Dunia na zaidi ni kaboni dioksidi.

“Oksijeni ni kiungo muhimu wakati wa kuamua makazi ya mazingira, lakini ni adimu kiasi kwenye Mirihi,” anasema Woody Fischer, profesa wa geobiolojia huko Caltech na mwandishi mwenza wa a Sayansi ya Jiolojia karatasi juu ya matokeo, ambayo ilichapishwa mnamo Oktoba 22. “Hakuna mtu aliyewahi kufikiria kwamba viwango vya oksijeni iliyoyeyushwa vinavyohitajika kwa kupumua kwa aerobic vinaweza kuwepo kinadharia kwenye Mihiri.,” anaongeza Vlada Stamenković wa JPL, mwandishi mkuu wa Sayansi ya Jiolojia karatasi.

Kupata maji ya kioevu kwenye Mirihi ni moja wapo ya malengo makuu ya mpango wa NASA wa Mars. Katika miezi ya hivi karibuni, data kutoka kwa chombo cha anga za juu cha Uropa zimependekeza kuwa maji ya kioevu yanaweza kulala chini ya safu ya barafu kwenye ncha ya kusini ya Mars.. Pia imekuwa ikidhaniwa kuwa maji yanaweza kuwepo katika madimbwi ya chini ya ardhi yenye chumvi, kwa sababu chumvi za perchlorate (misombo ya klorini na oksijeni) zimegunduliwa katika maeneo mbalimbali ya Mirihi. Chumvi hupunguza kiwango cha kuganda cha maji, ambayo ina maana kwamba maji yenye perchlorate ndani yake yanaweza kusalia kioevu licha ya halijoto ya kuganda kwenye Mihiri, ambapo usiku wa kiangazi kwenye ikweta bado unaweza kuzama chini -100 digrii Fahrenheit.

Hayo maji dhahania ya chumvi ndiyo yaliyowavutia Fischer na Stamenković. Oksijeni huingia ndani ya maji kutoka kwa anga, kueneza ndani ya kioevu ili kudumisha usawa kati ya maji na hewa. Ikiwa maji ya chumvi yalikuwa karibu vya kutosha kwenye uso wa udongo wa Martian, basi ingeweza kunyonya oksijeni vizuri kutoka kwenye angahewa nyembamba.

Ili kujua ni kiasi gani cha oksijeni kinaweza kufyonzwa, Stamenković, Fischer, na wenzao Michael Mischna katika JPL na Wadi ya Lewis (MS '14, PhD '17) huko Harvard, alifanya mambo mawili: Kwanza, walitengeneza kielelezo cha kemikali kinachoeleza jinsi oksijeni inavyoyeyuka katika maji yenye chumvi kwenye joto chini ya kiwango cha kuganda cha maji.. Pili, walichunguza hali ya hewa ya kimataifa ya Mirihi na jinsi ilivyobadilika zamani 20 miaka milioni, wakati ambapo mwelekeo wa mhimili wa sayari ulibadilika, kubadilisha hali ya hewa ya kikanda. Umumunyifu na mifano ya hali ya hewa kwa pamoja iliruhusu watafiti kubaini ni maeneo gani kwenye Mirihi yenye uwezo mkubwa wa kudumisha umumunyifu mkubwa wa oksijeni., leo na katika siku za hivi karibuni za kijiolojia za sayari.

Timu iligundua hilo, kwenye miinuko ya chini ya kutosha (ambapo anga ni nene zaidi) na kwa joto la chini la kutosha (ambapo gesi kama oksijeni huwa na wakati rahisi zaidi kukaa kwenye myeyusho wa kioevu), kiasi kikubwa cha oksijeni bila kutarajiwa kinaweza kuwepo ndani ya maji-thamani ya amri kadhaa za ukubwa juu ya kizingiti kinachohitajika kwa kupumua kwa aerobic katika bahari ya dunia leo.. Zaidi, maeneo ya maeneo hayo yamebadilika kwani mwelekeo wa mhimili wa Mirihi umebadilika katika siku za nyuma 20 miaka milioni. Wakati huo, umumunyifu wa juu zaidi wa oksijeni umetokea ndani ya miaka milioni tano iliyopita.

Matokeo yanaweza kufahamisha misheni ya siku zijazo kwa Mirihi kwa kutoa shabaha bora kwa warukaji wanaotafuta ishara za mazingira ya zamani au ya sasa yanayoweza kukaliwa., Stamenković anasema.

Chanzo: http://www.caltech.edu, na Robert Perkins