ONZE MENSEN EN ONDERWIJS: De ontbrekende link

Het afgelopen decennium werden veel grappige citaten toegeschreven aan de voormalige Zimbabwaanse leider, net als deze:

“Hoe overtuig je de opkomende generatie dat onderwijs de sleutel tot succes is als we omringd zijn door arme afgestudeerden en rijke criminelen??”

~ Robert Mugabe.

Deze quote vormt het uitgangspunt voor deze editie van het CONCOURSE.

Heb je een groeiende campagne en alarmerende apathie opgemerkt tegen formeel onderwijs, vooral onder de jongeren van de laatste tijd??

Overal waar je op afstemt binnen het publieke domein, cyberspaces enz, er is een debat gaande om onze mensen ervan te overtuigen dat onderwijs overboord moet worden gegooid omdat arme afgestudeerden onze straten bevuilen, terwijl rijke ongeschoolde kerels de stad runnen.

Het opsommingsteken dat in vragen wordt uitgedrukt, is:: wat is de essentie van onderwijs als je na je afstuderen moeite hebt om de kost te verdienen?, terwijl iemands partner in een zakelijke leertijd gemakkelijk door het leven gaat in flamboyante welvaart?

Andere meningen die sympathiek proberen te klinken, zou beweren dat de overheid ons onderwijssysteem heeft verknoeid, en er is geen gegronde reden om te ‘verspillen’’ jaren 'lijden'’ op scholen om verarmd over straat te zwerven, na het slagen.

Sommigen nemen de positie van God van het universum in, bevestigen dat als ze de jaren doorbrengen die hun studententegenhangers op school doorbrengen, in bedrijfscoaching of het verwerven van vaardigheden, ze zouden miljonair zijn voordat hun vrienden/familieleden die naar school gingen hun NYSC afmaken.

Over deze theorieën werd gedebatteerd, toen vorig jaar een video werd uitgebracht om de beweringen te ondersteunen. In de video, een 14-jarige jongen uit Nnewi, Anambra vervloekte het idee van formeel onderwijs, waarnemingsvoorbeeld van zijn werkloze oudere broer die klaar is met school maar afhankelijk bleef van zijn ouders.

Na het bekijken van de video, Ik realiseerde me dat er iets fundamenteel mis is met onze manier van denken. En het kruipt naar het niveau van de jongeren. Het probleem lag niet bij het onderwijs, noch bij ons leersysteem. Het is in de eerste plaats met onze oriëntatie, ons waardesysteem en ons onvermogen om een ​​duidelijke schaal van voorkeuren te trekken tussen onze wensen en onze behoeften.

Dus laten we eerst beginnen, met definitie van termen: Wat is formeel onderwijs??

“Formele educatie” is de handeling of het proces van het overdragen of verwerven van algemene kennis, het ontwikkelen van het vermogen tot redeneren en oordelen, en in het algemeen om zichzelf of anderen intellectueel voor te bereiden op het volwassen leven.

Een dergelijke opleiding impliceert een discipline en ontwikkeling door middel van studie en leren. Onderwijs is de ontwikkeling van de vermogens van de geest (leren kennen): een liberale opvoeding. Training is praktijkonderwijs (leren doen) of oefen, meestal onder toezicht, in sommige kunst, handel, of beroep: opleiding in kunst, lerarenopleiding enz.

Van Encyclopedia Britannica: “Formele educatie” is een discipline die zich bezighoudt met methoden van lesgeven en leren in scholen of schoolachtige omgevingen in tegenstelling tot verschillende niet-formele en informele manieren van socialisatie (bijv., projecten voor plattelandsontwikkeling en onderwijs via ouder-kindrelaties).

Het ging verder om te zeggen: “Onderwijs kan worden gezien als de overdracht van de waarden en opgebouwde kennis van een samenleving.”

Onderwijs kan plaatsvinden in een formele of informele setting en elke ervaring die een vormend effect heeft op de manier waarop iemand denkt, voelt, of handelingen kunnen als educatief worden beschouwd. Maar omwille van dit essay, we richten ons op formeel onderwijs.

En dus, hieruit volgt dat universeel, de definitie van onderwijs heeft niets te maken met geld verdienen als primair of secundair doel. Het gaat altijd om het opdoen van waardevolle kennis. Het is hoe men de verkregen kennis gebruikt om de kost te verdienen of de samenleving te beïnvloeden die het verschil maakt tussen opgeleide rijken en opgeleide armen.

formele school (anders dan nomadische omgeving) is een plaats om dergelijke kennis te verwerven. Het is niet de Alaba-markt of de belangrijkste markt van Onitsha waar handel en ongeschoolde technieken worden geleerd met het oog op het behalen van financiële winst. The Ogas in the trade coacht de leerling hoe hij eigen baas kan worden na afloop van de afgesproken coachingsperiode.

Hetzelfde geldt voor degenen die in ambachten gaan, om wat vaardigheden te leren, zoals metselen, technische arbeiders (zoals Mechanica) enz.

Ze kiezen voor de informele onderwijscarrière.

En zo hebben we geschoolde arbeid verkregen via formeel onderwijs en ongeschoolde arbeid verkregen via informeel onderwijs. Dit is een totaal ander carrièrepad.

Het hangt af van wat men wil in het leven.

Sommigen geloven dat gezien de onbeperkte muren in de ambachtelijke wereld, ze gaan liever in de leer om het groots en sneller te maken in het leven.

Terwijl, anderen kiezen ervoor om formeel onderwijs te volgen, met zijn gedisciplineerde leven en beperkte muren. Degenen die dit pad nemen, moeten dat uithoudingsvermogen kennen, bewezen toewijding, integriteit en innovatie zijn de sleutelwoorden.

bij afstuderen, ze zijn in de wereld bevrijd om hun kennis te gebruiken om de wereld beter te maken.

Echter, we mogen niet over het hoofd zien dat het de massale productie van ‘ongeletterde’’ afgestudeerden (een raadsel op het aardoppervlak) in Nigeria heeft geleid tot opgeleide mannen die het moeilijk vinden om de kost te verdienen.

Onderzoekswanpraktijken die getuige waren van een hausse in Nigeria van de late jaren '90 tot het eerste decennium van dit millennium, leverde de grootste populatie werkloze afgestudeerden uit dit deel van de sub-Sahara op.

Binnen deze periode, zagen we tot onze verbazing, afgestudeerden die het NYSC-formulier niet konden invullen, enz. Deze oogst van 'elites'’ door hun ongelukkige situaties was het uitgangspunt voor gemiddeld denkende mensen om te beginnen met praten over onderwijs.

Volgens Albert Einstein, “Onderwijs is wat overblijft nadat je bent vergeten wat je op school hebt geleerd.” Dit verklaart waarom die van ons dan, waren meer ongeschoolde afgestudeerden. En tegenstanders van het onderwijs smullen van de ongelukkige situatie.

Wat betreft 17 jaren geleden, regering geïntroduceerd “Ondernemerschap” in het curriculum van het tertiair onderwijs. Dit was bedoeld om de kloof te overbruggen tussen theoretische kennis die in de klas is opgedaan en de adoptie van het technocratische zakenleven na school, waarop de grotere samenleving gedijt.

Ze dachten dat om de druk op de overheid als de grootste werkgever van arbeidskrachten te verlichten, ze moesten studenten opleiden, over hoe u zelfvoorzienend kunt zijn in de barre omgeving van “leven na school.”

NYSC had deze cultuur ook ingezogen, nu ongeveer zeven jaar.

Maar mentale laksheid van sommige afgestudeerden zou hen niet toestaan ​​​​van die kansen te profiteren.

Het verontrust de geest dat de samenleving de ongelukkige situatie van enkele mislukte afgestudeerden gebruikt om een ​​verhaal van het geheel te schilderen. En de kracht van zo'n vernederend verhaal tast het vertrouwen van velen aan.

In december vorig jaar werd nog een verhaal verteld over twee broers die twee verschillende carrièrekeuzes maakten.

De ene kreeg toelating tot de universiteit en de andere ging in de leer bij de handel in Alaba. Na vijf jaar, degenen die de balans opmaakten van hun levensreis tot nu toe, zei dat degene die voor handel koos gemakkelijk de kostwinner van de familie werd. Hij hielp zelfs zijn broer, om een ​​auto te kopen en een abonnement te nemen op het Uber-transportsysteem voor zijn onderhoud.

Opmerking! zo'n prachtig verhaal.

Maar het doet op geen enkele manier, maak onderwijs minder modieuze benadering van een goed leven.

Het impliceert slechts een van de twee dingen::

Ofwel behoorde de afgestudeerde tot de hierboven beschreven klas – de opgeleide ‘alfabeten’’ of hij was een goede afgestudeerde in een onwaardige samenleving. Een samenleving die geobsedeerd is door materialisme en het snel rijk worden-syndroom. Een samenleving waar de overheid minder om haar afgestudeerden geeft.

De generatie die de onze zal opvolgen, heeft misschien veel hindernissen bij het begrijpen en bereiken van het doel van het leven, ons wereldbeeld nabootsen als we het niet voorgoed veranderen; hen leren denken, niet wat te denken.

God zegene ons.

Auteur: Eze Jude