Heeft Mars een tektonisch systeem??

Er wordt aangenomen dat Mars geen platentektoniek heeft, omdat na zijn vorming, de planeet was een zinderende massa gesmolten gesteente die na verloop van tijd afkoelde om een ​​vaste korst te vormen rond een rotsachtige mantel, maar het is niet bekend hoe heet de kern van de planeet vandaag is.

De aarde is de enige planeet met platentektoniek waarbij de korst in stukjes is gespleten (platen) die boven op de mantel drijven, hoewel er nu enig bewijs is dat de maan van Jupiter, Europa, ook.

Wetenschappelijke ontdekking op Mars On 2012

Vandaag, Mars wordt verondersteld grotendeels tektonisch inactief te zijn. Echter, waarnemingsbewijs en de interpretatie ervan suggereren dat dit verder terug in Mars niet het geval was’ geologische geschiedenis.

Al decenia, veel wetenschappers geloofden dat platentektoniek nergens anders in ons zonnestelsel bestond dan op aarde.

Nu heeft een wetenschapper aan de Universiteit van Californië genaamd An Yin ontdekt dat dit een geologisch fenomeen is, waarbij enorme platen van de aardkorst onder het aardoppervlak worden verplaatst, bestaat ook op Mars.

“Mars bevindt zich in een primitief stadium van platentektoniek. Het geeft ons een glimp van hoe de vroege aarde er mogelijk uitzag en kan ons helpen begrijpen hoe platentektoniek op aarde begon,”

Zei An Yin, een UCLA-professor in aard- en ruimtewetenschappen en de enige auteur van het nieuwe onderzoek.

Yin deed de ontdekking tijdens zijn analyse van satellietbeelden van een NASA-ruimtevaartuig dat bekend staat als THEMIS (Tijdgeschiedenis van gebeurtenissen en interacties op macroschaal tijdens substormen) en van de HIRISE (Wetenschappelijk experiment met beeldvorming met hoge resolutie) camera op NASA's Mars Reconnaissance Orbiter in 2012. Hij analyseerde ongeveer 100 satellietbeelden — ongeveer een dozijn onthulden platentektoniek.

Yin heeft geologisch onderzoek gedaan in de Himalaya en Tibet, waar twee van de zeven grote platen van de aarde zich splitsen.

“Toen ik de satellietbeelden van Mars bestudeerde, veel van de functies leken erg op foutsystemen die ik in de Himalaya en Tibet heb gezien, en ook in Californië, inclusief de geomorfologie,” zei Yin, een planetaire geoloog.

Mars heeft een lineaire vulkanische zone, waarvan Yin zei dat het een typisch product is van platentektoniek.

“Je ziet deze kenmerken nergens anders op andere planeten in ons zonnestelsel, behalve de aarde en Mars,” zei Yin.

Op het oppervlak van Mars bevindt zich het langste en diepste ravijnsysteem in ons zonnestelsel, bekend als Valles Marineris (Latijn voor Mariner Valleys, na de Martian Mariner 9 orbiter ontdekt in 1971-72). Het is bijna 2,500 mijlen lang – ongeveer negen keer langer dan de Grand Canyon van de aarde. Wetenschappers vragen zich al vier decennia af hoe het is ontstaan. Was het een grote scheur in de Mars-schil die openging??

“In het begin, Ik had geen platentektoniek verwacht, maar hoe meer ik het bestudeerde, hoe meer ik besefte dat Mars zo anders is dan wat andere wetenschappers hadden verwacht,”

“Ik zag dat het idee dat het gewoon een grote scheur is die openging niet klopt. Het is echt een plaatgrens, met horizontale beweging. Dat is nogal schokkend, maar het bewijs is vrij duidelijk. zei Yin.

“De schaal is gebroken en beweegt horizontaal over een lange afstand. Het lijkt erg op het aardse foutensysteem van de Dode Zee, die ook is geopend en horizontaal beweegt.”

De twee platen gedeeld door Mars’ Valles Marineris zijn ongeveer verhuisd 93 mijl horizontaal ten opzichte van elkaar, zei Yin. San Andreas-breuk in Californië, dat is over de kruising van twee platen, is ongeveer twee keer zoveel verhuisd — maar de aarde is ongeveer twee keer zo groot als Mars, dus Yin zei dat ze vergelijkbaar zijn.

Yin, wiens onderzoek mede wordt gefinancierd door de National Science Foundation, noemt de twee platen op Mars de Valles Marineris Noord en de Valles Marineris Zuid.

In het algemeen, er is geen ondubbelzinnig bewijs op Mars dat het oppervlak werd gevormd door platentektoniek van het aardtype.

Echter, in sommige plaatsen, satellieten in een baan om de aarde hebben magnetische anomalieën in de Marskorst geregistreerd die lineair van vorm zijn en afwisselend in polariteit.

Sommige auteurs beweren dat ze een gemeenschappelijke oorsprong delen met soortgelijke banden op de zeebodem van de aarde, die worden toegeschreven aan de geleidelijke vorming van nieuwe korst op de zich uitbreidende mid-oceanische ruggen.

Andere auteurs beweren dat er op het oppervlak van Mars grootschalige breukzones kunnen worden gedetecteerd (bv. in de Valles Marineris-trog), die kan worden vergeleken met fouten van het transformatietype op aarde, zoals de breuklijnen van San Andreas en de Dode Zee.

Deze waarnemingen geven enige indicatie dat in ieder geval sommige delen van Mars mogelijk zijn blootgesteld aan platentektoniek in het diepe geologische verleden.