Wat houdt de continenten drijvend op een mantel

De continentale en oceanische korst zitten op een dikke laag solide rots die bekend staat als de mantel. Terwijl daar is een laag vloeibaar gesteente in de aarde, bekend als de buitenste kern, Deze laag ongeveer 3000 km onder het aardoppervlak en wordt gescheiden van het oppervlak door de dikke ononderbroken mantel. De tektonische platen niet langzaam drift in de tijd, omdat ze zweven op een laag van vloeibaar gesteente. Ze drijven omdat ze zitten op een laag van vaste rots (de bovenmantel of “asthenosphere”) die zwak en ductiel genoeg dat het zeer langzaam kan stromen onder warmteconvectie, enigszins als een vloeistof.

Als er niet een enorme zee van magma onder de continenten, waar komt lava vandaan? Het gesmolten lava uitspuugt van vulkanen wordt lokaal gemaakt direct onder de vulkaan in plaats van te worden vrijgelaten uit een wereldwijde zee van magma. Magma wordt gemaakt wanneer drukveranderingen smelt de rots. Bijvoorbeeld, als twee tektonische platen botsen, één plaat kunnen krijgen gedwongen onder de andere plaat. Daarbij moet, de plaat die naar beneden wordt gedwongen (subductie) brengt water in de bovenmantel die de druk voldoende om de rots smelt verlaagt. Gelokaliseerde gebieden van magma vorm in de mantel nabij subductiezones. De mantel kan dan stijgen en maak vulkanen. Het punt is dat magma wordt gemaakt in kleine zakken (klein in verhouding tot de grootte van de aarde) als onderdeel van de tektonische plaatbeweging, en bestaat niet als een wereldwijde zee van magma net onder de korst. De verwarring over de toestand van de bovenste mantel misschien komt voort uit de manier waarop diagrammen worden gepresenteerd. Bijvoorbeeld, boven het beeld toont de mantel in een gloeiende oranje kleur. Deze kleuring kan worden verward te betekenen dat deze laag is heet vloeibaar gesteente, zoals lava. In werkelijkheid, de mantel is solide, en de kleuring is alleen bedoeld om aan te geven dat de rots is hot en langzaam stroomt onder hitte conventie.

Het tekstboek Fysische geografie door Robert Gabler, James Peterson, L. overdracht, en Dorothy Sack staten, “Uitbreiding van een daling van de basis van de lithosfeer over 600 kilometer (375 mijn) verder in de mantel is de asthenosphere (uit het Grieks: asthenias, krachteloos), een dikke laag plastic mantelmateriaal. Het materiaal in de asthenosphere kan zowel verticaal als horizontaal stroming, segmenten van de bovenliggende slepen, starre lithosfeer mee.”

Credit:https://wtamu.edu/~cbaird/sq/2013/07/18/what-keeps-the-continents-floating-on-a-sea-of-molten-rock/