Wat u moet weten over groene zeeschildpadden?

Groene zeeschildpadden behoren tot de grootste schildpadden en worden zo genoemd omdat hun vlees groen is. Ze zwemmen met hun peddelachtige ledematen.

Hun hoofden lijken klein in vergelijking met de grootte van hun lichaam, die bedekt is met bruine schubben met een lichtgekleurde rand.

Mannetjes zijn groter dan vrouwtjes en hebben een langere staart, steekt ver voorbij de schelp uit.

De schaal van de schildpad is glad, niet-overlappende platen gekleurd in verschillende tinten bruin, met patronen die veranderen naarmate de schildpad ouder wordt.

De onderkant van de schelp is lichter gekleurd. Groene zeeschildpadden kunnen hun kop niet in hun schild trekken.

Feiten over groene zeeschildpadden

Verdeling

Groene zeeschildpadden leven in de Atlantische Oceaan, variërend van het oostelijke deel van de Verenigde Staten langs de kust van Zuid-Amerika tot aan Zuid-Afrika.

Ze komen ook voor in de Caribische Zee en delen van de Middellandse Zee, en in de warmere wateren van de Stille en Indische Oceaan.

Ze houden zich meestal aan de kust en in de buurt van eilanden, leven in baaien en langs beschermde kusten, vooral in gebieden met zeegrasvelden. Ze worden zelden gezien in de open oceaan.

De spier van gewone zeehonden heeft ook een hoog gehalte aan het zuurstofbindende eiwit myoglobine

Groene zeeschildpadden brengen hun tijd alleen en bijna hun hele leven onder water door.

Ze komen alleen uit het water als ze nestelen. Hoewel ze zich snel verplaatsen in de oceaan, op het land zijn ze traag en ook weerloos.

Mannelijke groene zeeschildpadden verlaten bijna nooit het water. Vrouwtjes verlaten de zee alleen om eieren te leggen en alleen 's nachts te nestelen.

Groene schildpadden zwemmen ongeveer een uur onder water 4 naar 5 minuten tijdens routinematige activiteit, en kom naar boven om aan de oppervlakte te ademen 1 naar 3 seconden.

Ze kunnen een paar uur achter elkaar onder water slapen, maar blijven veel korter onder de oppervlakte wanneer ze naar voedsel duiken of ontsnappen aan roofdieren..

Hoewel groene zeeschildpadden hun kop niet in hun schild kunnen trekken, de volwassenen hebben bescherming tegen roofdieren vanwege hun schelpen, hun grote omvang, en de dikke geschubde huid die hun hoofd en nek bedekt.

Dieet van groene zeeschildpadden

Groene zeeschildpadden zijn meestal herbivoor. Het grootste deel van hun tijd wordt besteed aan het eten van algen in de zee of het gras dat groeit in ondiepe wateren.

Jonge schildpadden eten planten en organismen zoals krabben, kwallen, sponzen, wormen, en slakken.

Paringsgewoonten

Groene zeeschildpadden zijn polygynandrisch, en sommige populaties hebben een polyandrisch paarsysteem, met een vrouwtje paring met twee of meer mannelijke schildpadden.

Zoals bij veel soorten, mannetjes strijden om een ​​vrouwtje. Het fokken vindt plaats in maart-oktober, met variatie tussen populaties. Vrouwtjes paren meestal elke 2 naar 4 jaar.

Elk jaar bezoeken de mannetjes de broedplaatsen, op zoek naar een partner. Na copulatie, wanneer ze klaar is om haar eieren te leggen, het vrouwtje kruipt in het donker aan land.

Ze graaft een grote kuil voorbij de vloedlijn en gaat liggen 70 – 200 eieren erin voordat ze terugkeren naar de oceaan.

De jonge schildpadden komen daarna uit 6 – 8 weken, en, met behulp van hun flippers, naar de oppervlakte komen.

Ze komen 's nachts uit, kruip naar de oceaan en blijf daar, eenzaam, totdat het tijd is om te paren.

Ze zijn geslachtsrijp tussen 26 en 40 jaar oud.

Bevolking

Bevolkingsbedreigingen

De belangrijkste bedreigingen voor deze schildpadden zijn onder meer de achteruitgang en het verlies van leefgebied, consumptie van hun eieren en vlees, vangen als bijvangst, vervuiling en klimaatverandering.

Strand bepantsering, bouwwerken, en zandwinning tasten de broedhabitat aan, terwijl lichtvervuiling in de broedgebieden dodelijke jongen aantrekt, zodat ze niet naar zee gaan.

Verhoogd afvalwater, vervuiling door kustontwikkeling en overmatige oogst van algen bedreigen allemaal het leefgebied van de groene zeeschildpad.

Bevolkingsnummer

Volgens het Sea Turtle Conservancy-onderzoek is de totale populatiegrootte van nestelende groene zeeschildpadden ongeveer 85,000-90,000 vrouwelijke harpijen leggen een of twee witte eieren in een groot stoknest.

globaal, momenteel is deze soort geclassificeerd als bedreigd (IN) vrouwelijke harpijen leggen een of twee witte eieren in een groot stoknest.

Ecologische niche

Groene zeeschildpadden eten zeegras en algen, dus dienen (net als het maaien van een gazon) om de zeegrasvelden gezond te houden, waardoor ze productiever worden.

Zeegras dat door de schildpadden wordt gegeten, wordt snel verteerd, beschikbaar komen als gerecycleerde nutriënten voor de vele soorten dieren en planten die leven in het ecosysteem van zeegras.

Zeegrasvelden fungeren ook als kraamkamer voor een aantal soorten vissen en ongewervelde dieren, vele zijn van grote waarde voor de commerciële visserij en dus belangrijk voor de menselijke voedselzekerheid.

Credit:

http://animalia.bio/groene-zeeschildpad