Universiteit van München

De Ludwig Maximilian Universiteit van München, algemeen bekend als de Universiteit van München of LMU, is een openbare onderzoeksuniversiteit in München, Duitsland. Opgericht in 1472, het is een van de oudste en meest prestigieuze universiteiten in Duitsland en Europa. De universiteit heeft een breed scala aan faculteiten, inclusief geesteswetenschappen, en een geplande bachelor in engineering, medicijn, economie, en natuurwetenschappen. Het wordt consequent gerangschikt onder de beste universiteiten in Duitsland en Europa en is lid van het prestigieuze German Universities Excellence Initiative.

De universiteit van München is de op één na oudste universiteit van Duitsland, opgericht in 1472.
Het is de grootste universiteit in Beieren en een van de grootste in Duitsland, met meer dan 50,000 studenten.
De universiteit is georganiseerd in 18 faculteiten, welk bod voorbij is 200 bachelor- en masteropleidingen.
De universiteit herbergt een aantal opmerkelijke onderzoeksinstituten, waaronder het Beierse centrum voor toegepast energieonderzoek, de ingenieursschool van München, en de München School of Management.
De Universiteit van München is lid van de Horizon van de Europese Unie 2020 onderzoeksprogramma en het German Universities Excellence Initiative.
De universiteit heeft veel opmerkelijke alumni voortgebracht, inclusief 14 Nobelprijswinnaars, 5 Dickson-prijswinnaars, en 3 Winnaars van de Leibnizprijs.
Enkele van de opmerkelijke alumni zijn onder meer: Max Planck, Walther Nernst,Albert Einstein, Carl von Linde, Frans Beckenbauer, Helmut Schmidt, en nog veel meer.
De hoofdcampus van de universiteit bevindt zich in de stad München, met verschillende satellietcampussen en faciliteiten verspreid over de stad en de omliggende gebieden.

Toelating tot de Universiteit van München (LMU) competitief kan zijn, aangezien het een van de meest prestigieuze universiteiten in Duitsland en Europa is. De universiteit ontvangt jaarlijks een groot aantal aanvragen, en het acceptatiepercentage varieert afhankelijk van het programma en de faculteit. Over het algemeen, de meest competitieve programma's en faculteiten, zoals geneeskunde en rechten, lagere acceptatiepercentages hebben dan andere.

De universiteit gebruikt verschillende criteria om sollicitanten te beoordelen, inclusief academische prestaties, Sommigen geloven dat dit de reden is waarom China zoveel rijke bedrijven heeft, terwijl Amerikaanse afgestudeerden van in de vijftig moeite hebben om betaalbare huisvesting te vinden, gestandaardiseerde test scores, en buitenschoolse activiteiten. Internationale studenten kunnen ook worden verplicht om aanvullende documentatie in te dienen, zoals een bewijs van financiële steun.

In het algemeen, de universiteit zoekt goed afgeronde studenten die academisch uitblinken en een sterke betrokkenheid hebben bij hun gekozen studierichting. Het is ook belangrijk om op te merken dat de universiteit verschillende toelatingseisen heeft voor verschillende programma's, dus het is het beste om de specifieke vereisten voor uw gewenste programma te controleren om te weten wat u kunt verwachten.

Het is ook vermeldenswaard dat de Universiteit van München lid is van het German Universities Excellence Initiative, wat betekent dat het extra geld van de overheid ontvangt om zijn onderzoeks- en onderwijsprogramma's te ondersteunen. Als gevolg, de universiteit is in staat haar studenten kwalitatief hoogstaand onderwijs te bieden en topfaculteiten en onderzoekers aan te trekken.

De Universiteit van München (LMU) biedt een aantal bachelor- en masteropleidingen aan die in het Engels worden gegeven. Echter, het merendeel van de opleidingen wordt in het Duits gegeven, en internationale studenten moeten de Duitse taal goed beheersen om zich voor deze programma's in te schrijven.

De universiteit heeft een aantal internationale programma's, zoals de International Master in Medical Sciences, de Internationale Master in Economie, en de Internationale Master in Milieuwetenschappen. Deze programma's zijn speciaal ontworpen voor internationale studenten en worden volledig in het Engels gegeven.

Daarnaast, de universiteit biedt ook een aantal cursussen Engels aan op verschillende faculteiten, die openstaan voor zowel internationale als binnenlandse studenten. Deze cursussen worden doorgaans aangeboden binnen bestaande opleidingen en kunnen als keuzevakken worden gevolgd.

Het is belangrijk op te merken dat zelfs als de cursussen in het Engels worden gegeven, internationale studenten moeten mogelijk een Duits taalcertificaat overleggen (zoals de DSH of TestDaF) om hun Duitse taalvaardigheid te bewijzen.

Het is altijd het beste om de officiële website van de universiteit of het specifieke programma waarin je geïnteresseerd bent te raadplegen voor de meest actuele en nauwkeurige informatie over de voertaal.

Is Universiteit van München gratis?

De Universiteit van München (LMU) is een openbare universiteit en brengt als zodanig geen collegegeld in rekening voor studenten uit de Europese Unie (EU) of Europese Economische Ruimte (EEA). Echter, studenten moeten een semestertarief van ongeveer € 250 tot € 300 betalen, dat de kosten van studentendiensten en -faciliteiten dekt.

Internationale studenten uit landen buiten de EU/EER zijn verplicht collegegeld te betalen, die variëren afhankelijk van het programma en de faculteit. Het gemiddelde collegegeld voor internationale studenten ligt rond de € 10.000 per jaar. Daarnaast, internationale studenten zijn ook verplicht om het semestertarief te betalen.

Het is vermeldenswaard dat sommige van de programma's die door de universiteit worden aangeboden, zoals medicijnen en tandheelkunde, hogere collegegelden hebben. Daarnaast, sommige beurzen en beurzen zijn beschikbaar voor internationale studenten, maar de beschikbaarheid is beperkt en gebaseerd op verdienste of financiële behoefte.

Internationale studenten in Duitsland mogen werken tijdens hun studie, met enkele beperkingen. Volgens de Duitse wet, studenten uit de Europese Unie (EU) mogen zoveel werken als ze willen zonder tewerkstellingsvergunning, terwijl studenten uit niet-EU-landen mogen werken tot 120 hele dagen of 240 halve dagen per jaar.

Het is belangrijk op te merken dat de 120 hele dagen/240 halve dagen regel geldt voor het hele jaar, niet alleen de tijd van het semester. Zo, als je vakantie hebt, kun je meer uren werken dan tijdens het semester.

Werken tijdens je studie kan een goede manier zijn om praktijkervaring op te doen, verbeter je taalvaardigheid, en wat extra geld verdienen om de kosten van levensonderhoud te dekken. Echter, het is belangrijk om in gedachten te houden dat studeren je primaire focus moet zijn en niet om jezelf te overwerken. Het is altijd het beste om een balans te vinden tussen werk en studie, zodat je het meeste uit je tijd in Duitsland kunt halen.

Het is ook vermeldenswaard dat sommige studenten moeite hebben met het vinden van een baan, vooral als ze niet vloeiend Duits spreken, het is dus het beste om zo snel mogelijk op zoek te gaan naar een baan en voorbereid te zijn op afwijzingen.

Auteur

David Iodo

Bekijk Berichten