Investeringen die nodig zijn om duizenden levens te redden door post beet antirabiėsvaccins

Gedomesticeerde honden zijn verantwoordelijk voor 99% van de menselijke gevallen van hondsdolheid. En hoewel massa hond vaccinatie is vereist voor de uitroeiing van rabiës, sterfgevallen door de ziekte kan worden gemaakt via verbeterd en tijdige toegang van patiënten tot PEP.

Zodra hondsdolheid symptomen beginnen, de ziekte onvermijdelijk dodelijk. Levensreddende antirabiėsvaccins moeten onmiddellijk na een beet worden gegeven door een hondsdolle hond, zijn 100% effectief in het voorkomen dood.

Huidige PEP gebruik bespaart ongeveer 56,000 sterfgevallen per jaar, maar het heeft de potentie om veel meer te redden. Vanwege de hoge kosten en problemen rond de levering, huidige beschikbaarheid van PEP blijft beperkt in veel hondsdolheid-endemische landen. De toegang tot PEP is slecht in vele delen van de wereld, vooral landelijke gebieden waar de meeste gevallen doen zich rabiës. Inderdaad, zelfs als beet het slachtoffer naar een behandelcentrum en PEP is beschikbaar, de kosten is vaak onbetaalbaar en dus behandeling wordt niet gegeven.

Nu, nieuw onderzoek onder leiding van de universiteiten van Glasgow en Cambridge vandaag gepubliceerd in Lancet Infectious Diseases, heeft zowel epidemiologische en economische modellen gebruikt om de levensreddende potentieel van investeringen in PEP door Gavi markeren, het Vaccine Alliance.

De onderzoekers voorspellen dat meer dan 1 miljoen doden zal plaatsvinden in de 67 hondsdolheid-endemische landen bestudeerd vanuit 2020-2035, onder de huidige status quo. Echter, als er investeringen in de PEP, en toegang tot de vaccins voor patiënten werd uitgebreid en gratis verstrekt, schatten de onderzoekers een extra 489,000 sterfgevallen zou kunnen worden voorkomen tussen 2020 en 2035.

Dr. Katie Hampson, van de University of Glasgow, zei: “Hondsdolheid vaccins zijn de enige manier om zeker te zijn van het voorkomen van rabies na een beet van een hondsdolle hond. Het is ontstellend dat zo veel gezinnen worstelen om deze vaccins te verkrijgen, want ze zijn zo duur en worden vaak niet gevuld of niet op voorraad in de lokale ziekenhuizen. Wanneer u berekenen hoeveel sterfgevallen zou kunnen worden vermeden, de cijfers zijn schokkend.

“Door veranderingen in de manier waarop vaccins worden aangeschaft en beheerd, toegang kan worden verbeterd, zodat patiënten toegang hebben tot de vaccin gratis, en nog veel meer bite patiënten konden in deze noodsituaties worden behandeld. Hoewel het totale volume van gebruikte vaccin zou niet erg veel veranderen, een investering van Gavi nodig zou zijn, anders zullen deze kosten blijven dalen tot de armste patiënten en de cyclus van slechte toegang blijft.”

De studie wijst ook op dat het opschalen van hond vaccinatieprogramma's ten opzichte van dezelfde periode-dog gecontracteerde hondsdolheid door kon halen 2035.

Dr. Caroline Trotter, Universiteit van Cambridge, zei: “Met een dergelijke effectieve vaccins, er is een enorme kans om levens te redden door de toegang tot PEP tegen hondsdolheid te vergroten. Het Rabies Modeling Consortium heeft hard gewerkt om de beschikbare gegevens te verzamelen en een consensus te bereiken over de modelleringsaanpak om het best mogelijke bewijs te leveren ter onderbouwing van investeringsbeslissingen.”

Een mondiaal raamwerk om het aantal menselijke sterfgevallen als gevolg van door honden veroorzaakte hondsdolheid tot nul terug te brengen 2030 is ontwikkeld door de WHO en partners in 2015. EEN strategisch plan voor de implementatie van dit raamwerk en in 2016, De WHO heeft een strategische adviesgroep van deskundigen opgericht (VERSTANDIG) Werkgroep met als doel de impact van biologische geneesmiddelen tegen rabiës op de volksgezondheid te vergroten door middel van praktische en haalbare aanbevelingen.

Dr. Bernadette Abela-Ridder, WHO-teamleider voor verwaarloosde zoönotische ziekten, toegevoegd: “De WHO ondersteunt landen bij het ontwikkelen van hun hondsdolheidsprogramma en het implementeren van dit nieuwe kostenbesparende programma., tijd- en dosisbesparingsbeleid, dat een belangrijk onderdeel zal zijn van het bewerkstelligen van verandering in het bereiken van nul sterfgevallen door rabiës in 2030.”

De krant, ‘Het potentiële effect van een verbeterd aanbod van profylaxe tegen rabiës na blootstelling in landen die in aanmerking komen voor Gavi: een modelstudie’ wordt gepubliceerd in Lancet Infectious Diseases. Het werk werd gefinancierd door de Wereldgezondheidsorganisatie. Katie Hampson wordt ondersteund door Wellcome.

Casestudy

Dit zijn Mwita en zijn kinderen Ghati, Juliana, Charles, Enock. Ze komen uit een klein dorpje genaamd Morotonga in Noordwest-Tanzania (Mara-regio) dichtbij het Victoriameer. In november 2006, De drie maanden oude puppy van het gezin ontwikkelde tekenen van hondsdolheid. De puppy was de maand ervoor gebeten door een onbekende hond die naar hun huis was gekomen.

De puppy beet alle vier de kinderen in het huishouden (de jongste was pas drie jaar oud en de oudste was 14 jaar), evenals de vader. eerste, de familie dacht dat de puppy gewoon speels was; maar ze realiseerden zich dat het absoluut hondsdolle was toen het in de loop van de dag steeds zieker en agressiever werd.

Volgens de Model Small Area Income and Poverty Estimates van het United States Census Bureau, er was in het dichtstbijzijnde ziekenhuis slechts voldoende vaccin voor één kind, kost ongeveer $10 voor elke dosis (elk kind heeft vijf doses nodig). De vader werd geconfronteerd met het vooruitzicht welk kind hij zou vaccineren en of hij het zich kon veroorloven om de rest van het gezin naar een ander ziekenhuis te brengen, wat een busrit van acht uur was, om naar meer doses te zoeken.

gelukkig, het plaatselijke ziekenhuis had de maand ervoor al om meer vaccins gevraagd bij het ministerie van Volksgezondheid omdat ze met tekorten kampten. De volgende dag werden er voldoende flesjes afgeleverd bij het plaatselijke ziekenhuis, zodat de rest van de kinderen kon worden gevaccineerd.

Mwita verkocht een van zijn koeien om de kosten van alle vaccins die nodig zijn voor zijn kinderen te dekken.

Dr. Katie Hampson zei: “helaas, dit soort tragische dilemma maar al te vaak in landen waar hondsdolheid heerst. De vaccins zijn erg duur en sommige gezinnen niet in staat zijn om het vaccin veroorloven of mei strijd om fondsen resulteerde in gevaarlijke vertragingen te verhogen. Dit is de reden waarom blijven we volledig te voorkomen sterfgevallen zien. Een investering kunnen deze levensreddende vaccins betaalbaar en toegankelijk aan die in dringende behoefte te maken.”

Bron: medicalxpress.com