Waarom hebben ze strandwachten bij Olympische zwemevenementen??

Het Olympisch zwembad heeft strandwachten, voor het geval een zwemmer gered moet worden van verdrinking of verlost moet worden van verwondingen en krampen.

In een zwembad vol met 's werelds meest elite zwemmers, je zou niet denken dat strandwachten nodig zijn. En toch, op de laatste Olympische Spelen in Rio, een team van 75 bewakers hielden de wacht over alle strandwachten van het Olympische zwembad – voor het geval een zwemmer gered moet worden van de verdrinkingsdood of verlost moet worden van verwondingen en krampen.

In een zwembad gevuld met enkele van 's werelds meest elite zwemmers, je zou denken dat strandwachten niet nodig zouden zijn. En toch op de laatste Olympische Spelen in Rio, een team van 75 bewakers hielden de wacht bij alle waterevenementen.

Zelfs de bewakers zelf weten dat hun diensten waarschijnlijk niet nodig zullen zijn.

Hoewel er nog geen atleet is gestorven in een olympisch zwembad, sommige watersportwedstrijden kunnen gevaarlijk zijn: Duikers kunnen het water raken, gesynchroniseerde atleten hebben hersenschuddingen opgelopen, en waterpolo is een stoere contactsport. Een oplettende badmeester vertelde de Times ook dat atleten een hartaanval riskeren, slopende krampen, en met zijn hoofd tegen de wanden van het zwembad botsen.

Zwemmers en duikers bij de 2016 Olympische Spelen zijn, per definitie, de beste van de wereld. Ze hebben duizenden uren in het water doorgebracht, en er is geen andere groep mensen die zich prettiger voelt in het zwembad dan zij.

Je zou denken dat a “zwemmen op eigen risico” teken zou waarschuwing genoeg zijn voor deze topsporters. Maar niet volgens de Braziliaanse regering.

Zwembaden van een bepaalde grootte zijn in Brazilië verplicht om strandwachten te hebben. Let dus op, zwemmers: Niet rennen op het pooldeck.

“Het is een Braziliaanse wet dat elk openbaar zwembad van een bepaalde omvang strandwachten moet hebben,” Ricardo Prado, sportmanager voor watersport, vertelde Reuters. “We zouden willen dat we ze niet hadden (bij de Spelen), maar ze moeten ze hebben.”

De strandwachten in het Olympisch zwembad zijn uitgerust met fluitjes en zwemhulpmiddelen.

Grappig genoeg, geen enkele Olympische zwemmer in de geschiedenis van de competitie heeft ooit redding nodig gehad tijdens Aquatics-evenementen.

Zijn er strandwachten aanwezig? 2020 Zwemevenementen in Tokio?

Zwemmen is de tweede grootste sport op de Olympische Spelen. Er zal een recordaantal wedstrijden plaatsvinden in Tokio 2020 (35). Alleen in de atletiek kunnen meer medailles worden behaald.

Zwemmen zal in totaal plaatsvinden 35 events (17 elk voor mannen en vrouwen en 1 gemengd evenement) in het zwembad. Dit is een stijging ten opzichte van de 32 evenementen die tijdens de vorige Olympische Spelen in Rio werden betwist.

Alle zwemevenementen (exclusief marathonzwemmen) vindt plaats in het gloednieuwe Tokyo Aquatics Center.

De ultramoderne faciliteit, die werd geopend door Rikako Ikee, bevindt zich in het Tatsumi-no-Mori Seaside Park met een capaciteit van 15.000 ventilatoren.

Er moet ten minste één gecertificeerde badmeester aanwezig zijn voor elke zwemmer in het water, hun ogen gericht houdend op deze elitezwemmers.

Zwemmers strijden om de snelste tijd over een bepaalde afstand met een specifieke slag (vrije stijl, rugslag, schoolslag, of vlinder). Hoewel er voor freestyle-evenementen geen specifieke slag wordt voorgeschreven, alle zwemmers gebruiken momenteel de crawl, wat de snelste slag is.

In Rio 2016, er waren 32 heren- en damesevenementen in het zwembad, inclusief individuele zwemsessies en estafettes. Er zal zijn 35 gebeurtenissen in Tokio 2020, met drie nieuwe evenementen toegevoegd: 800m vrije slag (kiezer), 1,500m vrije slag (vrouw), en de 4 x 100 meter wisselslag estafette (gemengd).

De FINA is opgericht tijdens de 1908 Olympische Spelen in Londen toen het zwembad voor het eerst werd gebruikt in de Olympische competitie en de regels werden gestandaardiseerd.

Technieken en tactieken

De beste freestyle-zwemmers ter wereld kunnen zwemmen 50 meter in ongeveer 21 seconden, het ontwikkelen van buitengewone snelheid en kracht.

Bij rugslag, zwemmers liggen op hun rug en gebruiken hun armen om over het wateroppervlak te glijden. Bij vlinder, de zwemmers’ armen bewegen symmetrisch, vergezeld van gecoördineerde beenbewegingen die lijken op de vlucht van een vlinder.

Bij schoolslag, de enige zwemdiscipline waarbij zwemmers na een slag hun armen naar voren in het water bewegen, het doel is om maximale stuwkracht en minimale weerstand te creëren.

Olympische atleten moeten elk detail van hun techniek aanscherpen, inclusief het begin van de duik, de timing van slagen en bochten, en de hoeken waaronder ze hun armen bewegen.

Elitezwemmers moeten ook letten op tempotactieken. Bijvoorbeeld, een zwemmer kan de finale bereiken door snel door de eerste helft van de voorbereidende heat te zwemmen om een ​​dominante tijd vast te stellen.

In de finale, dezelfde zwemmer mag het tempo in de eerste helft van het zwemmen aanhouden om later snelheid toe te voegen. Deze tactieken zijn essentieel voor de aantrekkingskracht van de sport.

In individuele medley-evenementen, één zwemmer gebruikt alle vier de slagen in de volgende volgorde: vlinder, rugslag, schoolslag, vrije stijl.

Omdat elke zwemmer bepaalde rijen heeft waarin hij of zij uitblinkt, de relatieve positie van de zwemmers op het klassement verandert soms naarmate het roeien verandert. Deze zwemsessies zijn spannend en leuk om naar te kijken.

Medley-estafettes verschillen van individuele estafettes doordat ze de volgende roeivolgorde gebruiken: rugslag, schoolslag, vlinder, vrije stijl.

Teams bestaan ​​meestal uit de atleten met de beste resultaten in elk evenement, waardoor ze kunnen creëren “ster” paren.

In de gemengde estafette 4×100 m (gemengd relais), een nieuw soort competitie, teams bestaande uit twee mannen en twee vrouwen kunnen kiezen wie elke slag zwemt.

Mannen en vrouwen kunnen tegelijkertijd tegen elkaar zwemmen, wat de opwinding nog groter maakt.

Bij teamestafettes, Het is belangrijk om de transitietijd te verkorten – de tijd tussen het aanraken van de muur door de ene zwemmer en het moment dat de voeten van de volgende zwemmer zich losmaken van het startplatform.

Een slecht uitgevoerde transitie kan ertoe leiden dat een team zijn positie in de race verliest of zelfs diskwalificatie als de vertrekkende zwemmer te vroeg start.

Credit:

https://www.quora.com/Why-do-they-have-lifeguards-at-Olympic-swimming-events