Amerikaanse wetenschappers plot terug te keren naar het maanoppervlak: Lunar onderzoekers willen profiteren van de politieke belangstelling Trump administratie nemen.

Toen Apollo astronaut Eugene Cernan stapte van de Maan in december 1972, Het betekende het einde van de Amerikaanse wetenschappers toegang tot het maanoppervlak. Sindsdien, geen Amerikaanse missie landde op het oppervlak van de maan om wetenschappelijke gegevens te verzamelen. Dat kan snel veranderen. In december, President Donald Trump bestelde NASA astronauten terug te sturen naar de Maan. Op 12 februari, hij stelde A voor 2019 begroting die het mogelijk maken het agentschap om te beginnen met het plannen van een US $ 200 miljoen Lunar Exploration programma. In de weken na, NASA ambtenaren zijn begonnen met het schetsen van hoe die inspanning zouden kunnen ontvouwen - uit een reeks van kleine commerciële landers, groter NASA landers, een multinationale ruimtestation nabij de maan dat als basis voor robots en astronauten die naar de maan oppervlak kan dienen.

Voor Amerikaanse Moon onderzoekers, Trump's plan is de eerste kans voor een uitgebreide onderzoeksprogramma sinds president Barack Obama geannuleerd Lunar Exploration plannen in 2010. “Het is een opwindende tijd om een ​​lunar wetenschapper te zijn,”Zegt Ryan Watkins, een Maan expert op het Planetary Science Institute die werkt in St Louis, Missouri.

Congres moet nog ofwel budget verzoek van de president of de door hem aangewezen persoon om te leiden NASA goed te keuren, Representatieve James Bridenstine (Republikeins, Oklahoma). Maar voor nu, het agentschap waarnemend administrateur wordt verder gegaan met de maan push (zie ‘Back to the Moon’).

verborgen geschiedenis

In het afgelopen decennium, NASA heeft de Lunar Reconnaissance Orbiter naar de maan in kaart gestuurd; de Lunar Crater Observation en Sensing Satellite om land te crashen in de buurt van de zuidpool op zoek naar water; de Gravity Recovery and Interior Laboratory naar de maan zwaartekrachtveld peilen; en de Lunar sfeer en stof omgeving Explorer (Ladee) zijn ijle buitenatmosfeer bestuderen.

Deze en andere missies zijn er nieuwe gebieden van onderzoek geopend, zegt Dana Hurley, een planetaire wetenschapper aan de Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory in Laurel, Maryland. “Ons begrip is zo veel is veranderd in de afgelopen tien jaar," ze zegt.

Neem Ladee, waarbij sporen water gedetecteerd in de maan sfeer die waarschijnlijk daar door meteorieten werden uitgevoerd. Onderzoekers moeten meer gedetailleerde observaties om beter te begrijpen hoe het water beweegt rond op het maanoppervlak en in de atmosfeer. “We wisten niet eens op deze vragen vóór vragen,”Hurley zegt.

Zij en andere Amerikaanse wetenschappers, in samenwerking zogenaamde Maan Exploratie Analysis Group, zijn karnen uit studies over de toekomstige missies kunnen beantwoorden sleutel wetenschap vragen. Beter data voor inslagkraters op de Maan, bijvoorbeeld, kan helpen bij het vaststellen of het zonnestelsel kende een rampzalige meteoriet bombardement 4 miljard jaar geleden.

“Om de volgende echt grote sprongen in maanwetenschap nemen gaat de landing nemen op de grond en krijgen er met instrumenten op een manier die zeer vergelijkbaar met wat we hebben gedaan voor Mars,”Zegt Barbara Cohen, een planetaire wetenschapper bij NASA's Goddard Space Flight Center in Greenbelt, Maryland, die methoden heeft ontwikkeld voor het dateren van planetaire monsters op het oppervlak van andere werelden¹. “We hebben veel van opgehoopte vraag.”

Raken ter plaatse

Voor de eerste keer, NASA kan commerciële landers gebruiken om het maanoppervlak te bereiken. Bedrijven zoals Moon Express van Cape Canaveral, Florida, en Astrobotic uit Pittsburgh, Pennsylvania, hebben kleine landers ontwikkeld in de hoop de zaken van NASA binnen te halen. Noch zij, noch hun concurrenten konden de Google Lunar XPRIZE ter waarde van $ 30 miljoen claimen, een particulier gefinancierde poging om tegen het einde van deze maand landers en rovers op de maan te zetten. Nog steeds, Velen verwachten dat NASA de komende maanden zal oproepen tot voorstellen die afhankelijk zijn van kleine commerciële landers.

“Dit is de juiste plek. Dit is het juiste moment,' Sarah Noble van NASA vertelde een adviescommissie voor planetaire wetenschap 21 februari. “We zijn echt klaar om te profiteren van dit volgende tijdperk van maanverkenning en de kansen die deze commerciële bedrijven voor ons gaan openen.”

De eerste landermissies zouden waarschijnlijk kortstondige reizen zijn naar locaties aan de nabije kant van de maan. Maar wetenschappers zouden op die reizen kunnen meeliften om onderwerpen als de plasmaomgeving rond de maanpolen te bestuderen, of om te beginnen met het opzetten van een netwerk van geofysische landers die zouden luisteren naar maanbevingen. Bij latere missies kan het zijn dat een rover door verschillende permanent beschaduwde gebieden reist, waar astronauten ooit ijs zouden kunnen delven. Tegen het midden- tot eind jaren 2020, NASA zou mogelijk monsters terug naar de aarde kunnen brengen via het ruimtestation dat in een baan om de maan draait.

Ruimte race

Andere landen zullen veel eerder in de schijnwerpers van de maan staan. India zal later dit jaar zijn Chandrayaan-2-rover lanceren om de zuidpool van de maan te verkennen. En China is van plan zijn Chang’e-4-rover tegen het einde van het jaar naar de andere kant van de maan te sturen – een primeur voor elk ruimteagentschap..

De uitdaging van NASA zal zijn om te voorkomen dat zijn nieuwste initiatief buiten de boot valt, net als zijn laatste grote maanprogramma – dat liep van 2004 naar 2010. “Ik ben enthousiast over de maanverkenningscampagne, maar we zijn bezorgd dat we niet genoeg investeren om naar de oppervlakte te komen,zegt David Kring, een planetaire wetenschapper aan het Lunar and Planetary Institute in Houston, Texas. Hij merkt op dat Trump gericht astronauten naar de maan - en robotica landers niet dat doel te bereiken, ongeacht hoeveel gegevens die zij verzamelen.

sourec: www.nature.com, door Alexandra Witze