Tak naprawdę nie wiem zbyt wiele o czapli zwyczajnej,Czym oni są?

ten czapla bydlęca (Bubulcus ibis) to kosmopolityczny gatunek czapli (rodzina Ardeidae) znaleziony w tropikach, podzwrotnikowe, i strefy ciepło-umiarowe.

Jest jedynym przedstawicielem rodzaju monotypowego Bubulcus, chociaż niektóre autorytety uważają dwa z jego podgatunków za pełne gatunki, zachodnia czapla bydlęca i wschodnia czapla bydlęca.

Pomimo podobieństw w upierzeniu do czapli z rodzaju Egretta, jest bliżej spokrewniony z czaplami Ardea.

Co musisz wiedzieć o czapli zwyczajnej

Wśród gatunków tej samej kategorii, Czapla bydlęca ma stosunkowo małe ciało. Ma długie brązowawe włosy na czubku głowy.

Pióra są białe z lekko brązowym zabarwieniem. Chude i krótkie nogi mają kolor czerwonobrązowy. Czapla bydlęca ma smukły, czerwonawy dziób z jasnożółtym wierzchołkiem.

czapla bydlęca

Dystrybucja

Czapla bydlęca jest rodzimym gatunkiem afrykańskim i południowo-hiszpańskim, występuje również w Eurazji i Ameryce Północnej (z wyjątkiem zachodu i dalekiej północy).

Ponadto, obszar ich dystrybucji obejmuje Australię i, częściowo, Ameryka Południowa. Głównym siedliskiem czapli bydlęcej są tereny podmokłe, łąki i lasy.

Ptaki te na ogół unikają suchych obszarów. Występują na polach uprawnych i pastwiskach o słabym drenażu. Czaple są często widywane wśród bydła i innych zwierząt gospodarskich. Także, czaple bydlęce od czasu do czasu żerują na wysypiskach śmieci.

Geografia

Nawyki i styl życia

Czapla bydlęca jest dobowa, karmienie w dzień i spanie w nocy. Wiadomo, że są bardzo towarzyskimi zwierzętami, ściśle związany z gatunkami wypasowymi.

Czapla zwyczajna dzieli kolonie gniazdujące z innymi kolonialnymi ptakami wodnymi. Czaple są ptakami wędrownymi, gromadzenie się w stada z innymi gatunkami ardeidów.

Już, Czapla bydlęca intensywnie wędruje, więc trudno odróżnić, czy migrują, czy po prostu się rozpraszają. Także, ptaki te zwykle latają w stadach do iz hodowli, miejsca noclegowe i dokarmianie.

Samiec na terenie kolonii może bronić jednego lub dwóch terytoriów. Jednakże, te ptaki zawsze żywią się stadami, więc nie ma terytorializmu w miejscu dokarmiania, ponieważ należy do całego stada.

Biom

Strefy klimatyczne

Dieta i odżywianie

Czapla zwyczajna jest na ogół owadożerna. Ich dieta składa się z owadów, takich jak szarańcza i koniki polne.

Te ptaki również zjadają gryzonie, jaszczurki, żaby, skorupiaki, kijanki, mięczaki, ryby jak i małe gatunki ptaków. Ponadto, często żerują na wysypiskach śmieci.

Nawyki godowe

Czapla bydlęca jest sezonowo monogamiczna: kojarzą się raz w roku, pozostawanie razem do końca sezonu lęgowego.

Nie mają tendencji do ponownego parowania się ze swoimi kolegami z poprzednich lat.

Samiec znajduje i przynosi patyki, podczas gdy samica buduje z niego gniazdo na drzewie lub krzewie, po czym 3-4 jajka są składane. Sezon lęgowy zależy od regionu.

Zarówno samiec, jak i samica uczestniczą w wysiadywaniu jaj podczas 24 dni.

Te ptaki są bardzo ostrożnymi rodzicami: oboje karmią swoje pisklęta regurgitacją, a jedno z nich jest stale z młodymi podczas pierwszego 10 dni ich życia.

Około trzech tygodni po wykluciu, pisklęta zaczynają wspinać się po gnieździe. Młode czaple zaczynają latać w wieku czterech tygodni, w około 6-7 tygodnie są w pełni niezależne.

Do tego czasu, nieletni stają się silnymi lotnikami, w stanie pokonywać duże odległości. Zwykle rozpoczynają hodowlę o 2 lat.

Populacja

Zagrożenia ludnościowe

Jednym z głównych zagrożeń dla populacji czapli zwyczajnej jest utrata i zniszczenie siedlisk.

Na przykład, tereny podmokłe i jeziora, które są terenami lęgowymi dla tych ptaków, poddać się drenażowi do nawadniania lub produkcji energii wodnej.

w konsekwencji, w niektórych obszarach ich siedlisk, tym ptakom grozi zatrucie pestycydami.

Z drugiej strony, kolonie czapli zwyczajnych, gniazdowanie na obszarach miejskich, może być niemile widziany i prześladowany.

W Nigerii, na te ptaki poluje się w celach handlowych na lokalnych targach medycyny tradycyjnej.

Liczba ludności

Całkowita liczba populacji czapli zwyczajnej wynosi około 4.000.000-9.850.000 osoby fizyczne.

Populację europejską szacuje się na 76.100-92.300 pary, co równa się 152.000-185.000 osoby dojrzałe.

Gatunek ma rosnącą populację i jest klasyfikowany jako najmniej niepokojący (LC) na Czerwonej Liście IUCN.

Nisza ekologiczna

Ze względu na spożywanie szkodników upraw, takich jak owady, ptaki te służą rolnikom i chronią bydło przed plagą kleszczy.

Kredyt:

http://animalia.bio/cattle-egret