Do czego służy głównie fosforan chlorochiny??

Fosforan chlorochiny to lek stosowany głównie w zapobieganiu i leczeniu malarii w obszarach, w których malaria pozostaje wrażliwa na jej działanie. Niektóre rodzaje malarii, odporne szczepy, i skomplikowane przypadki zazwyczaj wymagają innych lub dodatkowych leków. Chlorochina jest również czasami stosowana w przypadku amebiazy występującej poza jelitami, reumatoidalne zapalenie stawów, i toczeń rumieniowaty. Chociaż nie był formalnie badany w ciąży, wydaje się bezpieczny. Od 2020 roku jest również badany pod kątem leczenia COVID-19. Jest przyjmowany doustnie.

fosforan chlorochiny

Częste działania niepożądane obejmują problemy z mięśniami, utrata apetytu, biegunka, i wysypka skórna. Poważne skutki uboczne obejmują problemy z widzeniem, uszkodzenie mięśni, drgawki, i niski poziom krwinek.Chlorochina należy do grupy leków 4-aminochinoliny.Jako lek przeciwmalaryczny, działa przeciwko bezpłciowej postaci pasożyta malarii na etapie jego cyklu życiowego w krwinkach czerwonych. Nie jest jasne, jak działa w reumatoidalnym zapaleniu stawów i toczniu rumieniowatym.

Chlorochinę odkryto w 1934 Hans Andersag. Znajduje się na Liście Leków Podstawowych Światowej Organizacji Zdrowia, najbezpieczniejsze i najskuteczniejsze leki potrzebne w systemie opieki zdrowotnej. Jest dostępny jako lek generyczny. Koszt hurtowy w krajach rozwijających się wynosi około 0,04 USD. W Stanach Zjednoczonych, kosztuje około 5,30 USD za dawkę.

Zastosowania medyczne fosforanu chlorochiny

Malaria

Chlorochinę stosowano w leczeniu i profilaktyce malarii od Plasmodium vivax, P. owalny, oraz P. malarie. Zwykle nie jest używany do Plasmodium falciparum ponieważ istnieje powszechny opór.

Chlorochina jest szeroko stosowana w masowym podawaniu leków, co mogło przyczynić się do powstania i rozprzestrzeniania się oporu. Zaleca się sprawdzenie, czy chlorochina jest nadal skuteczna w regionie przed jej użyciem. W obszarach, w których występuje oporność, inne leki przeciwmalaryczne, takie jak meflochina lub atowakwon, może być używany zamiast. Centra Kontroli i Prewencji Chorób odradzają leczenie malarii samą chlorochiną ze względu na bardziej skuteczne kombinacje.

Amebiaza

W leczeniu pełzakowatego ropnia wątroby, chlorochina może być stosowana zamiast lub oprócz innych leków w przypadku niepowodzenia poprawy za pomocą metronidazolu lub innego nitroimidazolu w ramach 5 dni lub nietolerancja na metronidazol lub nitroimidazol.

Choroba reumatyczna

Ponieważ łagodnie hamuje układ odpornościowy, chlorochina jest stosowana w niektórych chorobach autoimmunologicznych, takie jak reumatoidalne zapalenie stawów i toczeń rumieniowaty.

SARS-CoV

Zaproponowano również chlorochinę jako lek na SARS, z in vitro testy hamujące wirusa SARS-CoV. W październiku 2004, grupa badaczy z Instytutu Badań Medycznych Regi opublikowała raport na temat chlorochiny, stwierdzając, że chlorochina działa jako skuteczny inhibitor replikacji koronawirusa ciężkiego ostrego zespołu oddechowego (SARS-CoV) in vitro

Skutki uboczne chlorochiny

Efekty uboczne obejmują niewyraźne widzenie, mdłości, wymioty, skurcze brzucha, bół głowy, biegunka, obrzęk nóg/kostek, duszność, blade usta/paznokcie/skóra, słabe mięśnie, łatwe siniaki/krwawienia, problemy ze słuchem i zaburzeniami psychicznymi.

• Niechciane/niekontrolowane ruchy (w tym drganie języka i twarzy).
• Głuchota lub szum w uszach.
• Mdłości, wymioty, biegunka, skurcze brzucha.
• Bół głowy.
• Zmiany psychiczne/nastroje (takie jak zamieszanie, zmiany osobowości, nietypowe myśli/zachowanie, depresja, czuję się obserwowany, halucynacje)
• Oznaki poważnej infekcji (takich jak wysoka gorączka, silne dreszcze, uporczywy ból gardła)
• Swędzenie skóry, zmiany koloru skóry, wypadanie włosów, i wysypki skórne.
  • Swędzenie wywołane chlorochiną jest bardzo częste wśród czarnych Afrykanów (70%), ale znacznie rzadziej u innych ras. Zwiększa się wraz z wiekiem, i jest tak poważny, że uniemożliwia stosowanie się do terapii lekowej. Zwiększa się podczas gorączki malarii; jego nasilenie jest skorelowane z obciążeniem pasożytami malarii we krwi. Niektóre dowody wskazują, że ma podłoże genetyczne i jest związane z działaniem chlorochiny na receptory opioidowe centralnie lub obwodowo.
• Nieprzyjemny metaliczny smak
  • Można tego uniknąć poprzez “zamaskowany smak i kontrolowane uwalnianie” preparaty takie jak emulsje wielokrotne.
• Retinopatia chlorochinowa.
• Zmiany elektrokardiograficzne..
  • Przejawia się to jako albo zaburzenia przewodzenia (blok rozgałęzień wiązek, blok przedsionkowo-komorowy) lub Kardiomiopatia – często z przerostem, restrykcyjna fizjologia, i zastoinowa niewydolność serca. Zmiany mogą być nieodwracalne. Zgłoszono tylko dwa przypadki wymagające przeszczepu serca, sugerowanie, że to szczególne ryzyko jest bardzo niskie. Mikroskopia elektronowa biopsji serca pokazuje patognomoniczne cytoplazmatyczne ciała inkluzyjne.
• Pancytopenia, anemia aplastyczna, odwracalna agranulocytoza, niski poziom płytek krwi, neutropenia.

Ciąża

Nie wykazano, aby chlorochina miała jakikolwiek szkodliwy wpływ na płód, gdy jest stosowana w zalecanych dawkach w profilaktyce malarii. Niewielkie ilości chlorochiny są wydzielane do mleka kobiet karmiących piersią. Jednakże, lek ten można bezpiecznie przepisywać niemowlętom, efekty nie są szkodliwe. Badania na myszach pokazują, że znakowana radioaktywnie chlorochina szybko przechodziła przez łożysko i gromadziła się w oczach płodu, która pozostawała obecna pięć miesięcy po usunięciu leku z reszty ciała. Kobietom w ciąży lub planującym zajście w ciążę nadal odradza się podróżowanie do regionów zagrożonych malarią.

Osoby starsze

Nie ma wystarczających dowodów, aby ustalić, czy chlorochina jest bezpieczna dla osób w wieku 65 I starszy. Ponieważ jest usuwany przez nerki, toksyczność należy dokładnie monitorować u osób z zaburzeniami czynności nerek.

Przedawkowanie chlorochiny

Chlorochina jest bardzo niebezpieczna w przypadku przedawkowania. Jest szybko wchłaniany z jelit. w 1961, opublikowana kompilacja opisów przypadków zawierała relacje trojga dzieci, które przedawkowały i zmarły w ciągu 2.5 godzin przyjmowania leku. Chociaż nie podano kwoty przedawkowania, wiadomo, że indeks terapeutyczny chlorochiny jest mały. Jedno z dzieci zmarło po zażyciu 0.75 lub 1 gram, lub dwa razy jednorazową dawkę terapeutyczną dla dzieci. Objawy przedawkowania obejmują ból głowy, senność, zaburzenia widzenia, nudności i wymioty, zapaść sercowo-naczyniowa, drgawki, i nagłe zatrzymanie oddechu i akcji serca.

Analog chlorochiny – hydroksychlorochina – ma długi okres półtrwania (32–56 dni) we krwi i dużej objętości dystrybucji (580–815 l/kg).^[25] Terapeutyczny, zakresy toksyczne i śmiertelne są zwykle uważane za 0.03 do 15 mg/l, 3.0 do 26 mg/l i 20 do 104 mg/l, odpowiednio. Jednakże, nietoksyczne przypadki zostały zgłoszone do 39 mg/l, sugerowanie, że indywidualna tolerancja na ten środek może być bardziej zmienna niż wcześniej sądzono.

Farmakologia

Wchłanianie leku przez chlorochinę jest szybkie. Jest szeroko dystrybuowany w tkankach organizmu. Wiąże się z białkami w 55%. Jego metabolizm jest częściowo wątrobowy, dający początek jego głównemu metabolitowi, deetylochlorochina. Jej wydalanie wynosi ≥50% w postaci niezmienionej w moczu, gdzie zakwaszenie moczu zwiększa jego wydalanie. Ma bardzo dużą objętość dystrybucji, ponieważ dyfunduje do tkanki tłuszczowej organizmu.

Nagromadzenie leku może powodować powstawanie złogów, które mogą prowadzić do niewyraźnego widzenia i ślepoty. To i pokrewne chininy są związane z przypadkami toksyczności siatkówkowej, szczególnie, gdy podawane są w większych dawkach przez dłuższy czas. Przy dawkach długoterminowych, zalecane są rutynowe wizyty u okulisty.

Chlorochina jest również środkiem lizosomotropowym, co oznacza, że ​​gromadzi się preferencyjnie w lizosomach komórek w ciele_a dla azotu chinolinowego chlorochiny jest 8.5, to znaczy, że chodzi o 10% deprotonowana w fizjologicznym pH (zgodnie z równaniem Hendersona-Hasselbalcha).Zmniejsza się to do około 0.2% przy lizosomalnym pH 4,6. Ponieważ forma zdeprotonowana jest bardziej przepuszczalna przez błonę niż forma protonowana, ilościowy “zastawianie sideł” związku w wynikach lizosomów.

Receptury

Chlorochina występuje w postaci tabletek jako fosforan, siarczan, i sole chlorowodorkowe. Chlorochina jest zwykle dozowana jako fosforan.

Historia

W Peru, rdzenni mieszkańcy wydobywali korę chinowiec drzewo (chinowiec lekarski) i używał ekstraktu do walki z dreszczami i gorączką w XVII wieku. w 1633 ten lek ziołowy został wprowadzony w Europie, gdzie został podany w tym samym celu, a także zaczął być stosowany przeciwko malarii. Chinolinowy lek przeciwmalaryczny chinina została wyizolowana z ekstraktu w 1820, a analogiem tego jest chlorochina.

Chlorochinę odkryto w 1934, autorstwa Hansa Andersaga i współpracowników w laboratoriach Bayer, który nazwał go Resochin. Przez dekadę był ignorowany, ponieważ uznano, że jest zbyt toksyczny do stosowania u ludzi. Zamiast, DAK użył analogu chlorochiny 3-metylo-chlorochiny, znany jako Sontochin. Po przybyciu sił alianckich do Tunisu, Sontochin wpadł w ręce Amerykanów, kto odesłał materiał z powrotem do Stanów Zjednoczonych do analizy, co prowadzi do ponownego zainteresowania chlorochiną. Sponsorowane przez rząd Stanów Zjednoczonych badania kliniczne nad opracowaniem leków przeciwmalarycznych wykazały jednoznacznie, że chlorochina ma znaczną wartość terapeutyczną jako lek przeciwmalaryczny. Został wprowadzony do praktyki klinicznej w: 1947 do profilaktycznego leczenia malarii.

Kredyt:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Chlorochina