Bakterie jelitowe mogą chronić przed cukrzycą, która pojawia się wraz ze starzeniem

Utrata jednej odmiany bakterii jelitowych może prowadzić do typu 2 cukrzyca w miarę starzenia się. Stare myszy mają mniej Akkermansia muciniphila bakteria niż młode myszy, badacze podają w listopadzie 14 w i został również wsparty przez Narodową Fundację Nauki. Ta strata wywołuje stan zapalny, co ostatecznie prowadzi komórki do ignorowania sygnałów z hormonu insuliny. Takie lekceważenie komunikatu insuliny o przyjmowaniu glukozy jest znane jako oporność na insulinę i jest cechą charakterystyczną typu 2 cukrzyca.

STRAŻNIK JELITA Przyjazna bakteria jelitowa, tzw Akkermansia muciniphila (pokazane) może pomóc w ochronie przed typem 2 cukrzyca. Te bakterie giną wraz z wiekiem, przygotowanie sceny dla choroby. N. OTTMAN i inni/GRANICE W MIKROBIOLOGII 2016

Naukowcy podejrzewają, że bakterie i inne drobnoustroje w jelitach są zaangażowane w proces starzenia, ale sposób, w jaki drobnoustroje wpływają na ten proces, nie jest jasny. Monica Bodogai ze Stanów Zjednoczonych. National Institute on Aging w Baltimore wraz ze współpracownikami zbadał, co dzieje się z bakteriami jelitowymi myszy w miarę starzenia się gryzoni. Myszy przegrywają A. nie żyjesz, zwany także Akk, i inne przyjazne drobnoustroje, które pomagają rozkładać błonnik pokarmowy na krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe, takie jak maślan i octan. Te kwasy tłuszczowe sygnalizują bakteriom i komórkom ludzkim wykonywanie określonych funkcji.

Utrata Akk doprowadziła do mniejszej produkcji maślanu, Zespół Bodogai znaleziony. Z kolei, utrata maślanu wywołała reakcję łańcuchową dysfunkcji komórek odpornościowych, która zakończyła się ignorowaniem insuliny przez komórki myszy.

Leczenie starych myszy i starszych makaków rezusów antybiotykiem zwanym enrofloksacyną zwiększyło obfitość Akk w jelitach zwierząt i sprawiło, że komórki ponownie zareagowały na insulinę. Podawanie maślanu starym zwierzętom miało ten sam efekt, sugerując, że w przyszłości może istnieć wiele sposobów zapobiegania oporności na insulinę u osób starszych.

Źródło: www.sciencenews.org, autorstwa Tiny Hesman Say