Losowe działanie mózgu odgrywa kluczową rolę w podejmowaniu decyzji

Kora przedczołowa mózgu – miejsce podejmowania decyzji – nie ma wpływu na czas przypadkowych działań, pokazują nowe badania.

Neurobiolodzy z Champalimaud Center for the Unknown (CCU) w Lizbonie, Portugalia, ujawniają nieoczekiwane odkrycie w raporcie, którego celem jest odkrycie, w jaki sposób ludzie i inne zwierzęta decydują, jak i kiedy działać.

Neurolodzy od dawna przyznają, że nawet w ściśle kontrolowanych warunkach laboratoryjnych, dokładnego momentu, w którym podmiot zdecyduje się działać, nie da się przewidzieć.

Uważa się, że połączenie rozsądku i przypadkowości, które decyduje o tym, jak i kiedy podejmowane są decyzje oparte na działaniu, niesie ze sobą ewolucyjną dywidendę w zakresie sprawności.

Jeśli zwierzę powtarzało dokładnie tę samą reakcję ucieczki lub walki za każdym razem, gdy zaistnieją pewne okoliczności, szanse na przeżycie byłyby śmiertelnie niskie, ponieważ drapieżnik nauczyłby się przewidywać akcję. Dlatego korzystny jest element losowy w czasie lub wykonaniu.

Różne obszary mózgu zapewniają przewidywalność i losowość w podejmowaniu decyzji. Kredyt: GIL COSTA / CHAMPALIMAUD CENTRUM NIEZNANEGO

Używanie szczurów, zespół CKU, pod przewodnictwem Masayoshiego Murakamiego, postanowili odkryć, które części mózgu wpływają na losowość reakcji.

Poprzednie badania zidentyfikowały dwa obszary aktywne w koordynacji podejmowania decyzji i wynikających z nich ruchów: przyśrodkowa kora przedczołowa (mPFC); oraz część kory ruchowej zwana M2.

W eksperymencie dwufazowym, szczury uczono kojarzyć określony ton z nagrodą. Czekam na działanie, aż zabrzmi drugi sygnał, po losowo wygenerowanym interwale, przyniósł większą nagrodę.

Przerwa miała na celu sprawdzenie cierpliwości gryzoni, zachęcając je do impulsywnego działania przed drugim sygnałem.

Murakami i jego współpracownicy monitorowali aktywność neuronową regionów mPFC i M2 szczurów, aby zmierzyć ich zaangażowanie w losowe działania.

Wydaje się, że te dwa różne obszary mózgu odgrywają bardzo różne role w generowaniu czasu działania, mówi współautor Zach Mainen: „Wydaje się, że przyśrodkowa kora przedczołowa śledzi idealny czas oczekiwania na podstawie doświadczenia. Wtórna kora ruchowa również śledzi idealny moment, ale dodatkowo wykazuje zmienność, która sprawia, że ​​indywidualne decyzje są nieprzewidywalne.

Opisuje odkrycie jako „najbardziej zaskakujące”, taki, który sugeruje „niedoceniany„ rozdział władzy ”w mózgu”.

Wyniki eksperymentów, on dodaje, znaleźć przynajmniej metaforyczny rezonans na znacznie większą skalę: “Podobna zależność między optymalizacją a generowaniem zmienności leży u podstaw teorii ewolucji. Tutaj, zaczęliśmy widzieć, jak to zachodzi w mózgu.”

Źródło: kosmosmagazyn.com