Jaka jest najważniejsza siła w chemii??

W reakcjach chemicznych działa tylko jedna istotna siła: siła elektromagnetyczna. We wszechświecie istnieją cztery podstawowe siły: powaga, siła elektromagnetyczna, słaba siła jądrowa i silna siła jądrowa. Grawitacja jest zbyt słaba, aby znacząco wpływać na reakcje chemiczne, widząc, że reakcje chemiczne obejmują przegrupowanie maleńkich atomów. Także, siły jądrowe nie odgrywają roli w reakcjach chemicznych. Jeśli w grę wchodzą siły nuklearne, wtedy masz do czynienia z jądrowy reakcja a nie chemiczny reakcja. Każdy aspekt chemii jest wynikiem jednej siły: siła elektromagnetyczna. Jednakże, ze względu na kwantową falową naturę cząstek, siła ta może przybierać różne formy. W ścisłym tego słowa znaczeniu, każdy przejaw siły elektromagnetycznej jest wyjątkowy, ponieważ zależy to w decydującym stopniu od ułożenia atomów, stan ich elektronów, ich temperatura, itp. Aby sprzyjać lepszemu zrozumieniu, Jednakże, chemicy umieszczają różne formy siły elektromagnetycznej w szerokich klasach:

Wiązania kowalencyjne: wiążąca siła elektromagnetyczna, która powstaje między atomami, gdy blisko dzielą elektrony w mniej więcej równy sposób.
Wiązania metaliczne: wiążąca siła elektromagnetyczna, która powstaje między atomami a zdelokalizowanymi elektronami przewodzącymi metalu.
Wiązania jonowe: wiążąca siła elektromagnetyczna, która powstaje między atomami, które są zjonizowane przeciwnie (jeden atom ma wypadkowy ładunek ujemny, a drugi dodatni ładunek wypadkowy).
Wiązania jonowo-dipolowe: wiążąca siła elektromagnetyczna, która powstaje między cząsteczkami w wyniku przyciągania stałego lub indukowanego dipola elektrycznego do atomu o wypadkowym ładunku elektrycznym.
Wiązania dipol-dipol: wiążąca siła elektromagnetyczna, która powstaje między cząsteczkami z powodu ich stałych dipoli elektrycznych.
Wiązania wodorowe: szczególny przypadek wiązania dipol-dipol, gdy występuje wodór, czyniąc więź niezwykle mocną.
Rotujące wiązania dipol-dipol (więź Keesoma, rodzaj wiązania Van der Waalsa): słaby, szczególny przypadek wiązania dipol-dipol, gdy cząsteczki obracają się i nie są zablokowane w miejscu.
Wiązania dipolowe indukowane dipolem (Debye obligacji, rodzaj wiązania Van der Waalsa): wiążąca siła elektromagnetyczna, która powstaje między cząsteczką ze stałym dipolem elektrycznym a cząsteczką bez stałego dipola elektrycznego, ale z wywołanym.
Indukowane wiązania dipolowe indukowane dipolem (Londyńskie wiązanie dyspersyjne, rodzaj wiązań Van der Waalsa): wiążąca siła elektromagnetyczna, która powstaje między dwiema cząsteczkami bez trwałych dipoli elektrycznych w wyniku krótkiej wzajemnej indukcji dipoli. Kredyt:https://wtamu.edu/~cbaird/sq/2013/06/11/dlaczego-jest-tak-wiele-różnych-rodzajów-sił-w-chemii/