Jak można przetestować na obecność skrobi w żywności??

Jak zrozumiesz, rośliny wykorzystują wodę i światło dzienne do produkcji cukru. Ten cukier działa jak jedzenie, dostarczanie roślinie energii do wzrostu ogromnej i solidnej. Jednak zazwyczaj rośliny wytwarzają dużo cukru, i że nie mogą tego wszystkiego wykorzystać. Kiedy rośliny mają nadmierną ilość cukru do bezpośredniego wykorzystania, odkładają go do przechowywania. Roślina klika cukry, tworząc wydłużony łańcuch, i często nazywa się to skrobią. Czasami, skrobie w roślinie wyglądają jak białawy osad. produkty zawierające skrobię obejmują;
• ziemniaki
• kukurydza
• Ryż
• fasolki
• pszenica, mielona na mąkę, z której powstają pieczywo, płatki zbożowe i makarony

Co to są węglowodany?

Węglowodany są jednym z najważniejszych elementów naszej codziennej diety. Ta klasa żywności zawiera cukry, skrobie, i włókno. Węglowodany zbudowane są z cząsteczek cukru zawierających gaz, węgiel i pierwiastek. Chemicznie, większość tych atomów węgla ma klaster gazowy i powiązaną z nim grupę chemiczną. Zatem, słowo Węglowodany Cn(H2O)dosłownie oznacza węgiel (węglowodany) + woda (hydrat).

Klasyfikacja węglowodanów

Węglowodany dzielimy na proste i skomplikowane. Klasyfikacja ta zależy od struktury chemicznej żywności, i sposób, w jaki cukier jest szybko trawiony i wchłaniany.

Węglowodany proste

Węglowodany proste to proste cukry o strukturze chemicznej, z której się składają 1 lub 2 cukry. Są 2 rodzaje prostych węglowodanów – monosacharydy i disacharydy.

• Monosacharydy obejmują tylko 1 cukier, a przykładami są glukoza, cukier owocowy i cukier mózgowy.
• Disacharydy obejmują 2 chemicznie połączone monosacharydy, a przykładami są sacharoza, disacharyd i matoza.

Węglowodany złożone

Węglowodany złożone mają 3 lub dodatkowe cukry i inne sklasyfikowane jako oligosacharydy i polisacharydy.
• Oligosacharydy obejmują niewielką różnorodność monosacharydów, to nie przekracza dziesięciu. są niezbędne do wchłaniania związanych minerałów, a tym samym do tworzenia kwasów tłuszczowych. Przykładami są trisacharyd i tetrasacharyd.
• Polisacharydy są zazwyczaj utworzone z bardzo dużej różnorodności monosacharydów i disacharydów. Przykłady to skrobia, skrobia zwierzęca i polioza.

Co to jest skrobia?

Skrobia jest głównym sacharydem występującym w bulwach roślin i strukturze reprodukcyjnej nasion. jest przechowywany w komórkach roślinnych. Cząsteczki skrobi organizują się w roślinie w półkrystaliczne granulki. Cząsteczka skrobi zawiera dużą różnorodność cząsteczek glukozy. Te cząsteczki glukozy są zorganizowane w postaci czasami rozgałęzionych łańcuchów (amylopektyna) lub jako nierozgałęzione łańcuchy (amyloza). Amyloza może mieć dużo mniejszą cząsteczkę niż amylopektyna.
Skrobia jest najbardziej typowym sacharydem w diecie człowieka i występuje w kilku podstawowych produktach spożywczych. najważniejszymi źródłami spożycia skrobi na całym świecie są zboża (Ryż, pszenica, i kukurydza) i warzywa korzeniowe (ziemniaki i maniok). użyjemy rozdzielczości jodowej, aby sprawdzić obecność skrobi. Jeśli skrobia jest prezentem, może być produktem spożywczym, zmienia kolor na jasnoniebieski, gdy rozdzielczość jodu jest do niego interkalarna.

Naturalna skrobia ma kolor mlecznobiały, dlatego czysta skrobia jest nierozpuszczalna w wodzie i alkoholu. licząc na roślinę, skrobia zazwyczaj zawiera 20-25% enzym i 75-80% amylopektyna. każdy gatunek rośliny ma pojedynczą wielkość ziaren skrobi. Skrobia ryżowa jest stosunkowo niewielka (około 2μm), podczas gdy skrobia ziemniaczana ma większe granulki (do 100µm). Po podgrzaniu skrobia staje się rozpuszczalna w wodzie.
Wierzcie lub nie, ale istnieje dość prosty eksperyment, który pozwala sprawdzić, czy żywność zawiera skrobię. Eksperyment, zwane testem jodowym na skrobię, używa jodu, aby wykryć obecność skrobi w jedzeniu.

Należy pamiętać, że kontroli jodu pod kątem skrobi nie można przeprowadzić w przypadku bardzo ciemnych substancji stałych lub cieczy, w przypadku których nie można zaobserwować zmiany koloru. Wyniki takiego eksperymentu dotyczącego stopnia naukowego są niejednoznaczne.
Kompleks skrobiowo-jodkowy wytwarza się jako ładunek – Przypomnijmy, że elektrony są naładowanymi cząstkami – jest przenoszony pomiędzy jonami skrobi i halogenków – trijodek lub pentajodek.

Przeniesienie ładunku pomiędzy skrobią, a tym samym cząsteczką halogenku, zmienia odstępy pomiędzy poziomami energii/orbitalami.

Ta zmiana kończy się skomplikowaniem jodku skrobi, interesującej lekkiej substancji o unikalnej długości fali – niż powiedział inny gatunek – co prowadzi do uzyskania stopnia kojarzenia intensywnego fioletowego koloru; Biolodzy uważają ten kolor za jasnoniebieski.
Test jodowy na skrobię stosuje się w celu ustalenia obecności skrobi w materiałach biologicznych.
Jedynym środkiem chemicznym niezbędnym do sprawdzenia jest laboratoryjne oddzielanie jodu (0.1 Roztwór trijodku MK).
Procedura kontroli jodu na obecność skrobi zależy od tego, czy próbka kontrolna może mieć postać stałą czy płynną.

SOLIDNA PRÓBKA

1. Obierz ze skórki warzywa np.:. ziemniaków i owoców, ponieważ są one zazwyczaj nieprzepuszczalne . Użyj czystej szpatułki, aby pozbyć się próbek sproszkowanego jedzenia. Unikaj zanieczyszczenia krzyżowego różnymi produktami spożywczymi.
2. Dodaj trochę ( 2-3) krople jodu o rozdzielczości K na kawałek stałego pożywienia na białej płytce.
3. budować obserwacje.

PRÓBKA PŁYNU

1. Do czystej próbki dodać dziesięć cm3 płynnej próbki żywności, sucha rura.
2. Dodaj około pięciu kropli roztworu jodu do rurki.
3. Zwróć uwagę na wszelkie zmiany koloru.
4. zorganizować efekt, wykonaj krok pierwszy -3 dla wody dejonizowanej.

OBSERWACJA

Brak poprawki (Jod pozostaje brązowy); Żadnego prezentu skrobiowego
Powstaje jasnoniebieski kolor; Skrobia jest darem.

Źródła:

http://brilantbiologystudent.weebly.com

http://amrita.olabs.edu.in

study.com