Z czego składa się nukleotyd?
Pytanie
Dobrze popularnie pytany, Co to jest nukleotyd?
Nukleotyd jest podstawowym budulcem kwasów nukleinowych.
RNA i DNA to polimery złożone z długich łańcuchów nukleotydów.
Nukleotyd składa się z cząsteczki cukru (ryboza w RNA lub dezoksyryboza w DNA) dołączony do grupy fosforanowej i zasady zawierającej azot.
Zasady stosowane w DNA to adenina (A), cytozyna (C), guanina (g), i tymina (T).
W RNA, baza uracylu (U) jest używany zamiast tyminy.
Nukleotydy to jednostki i związki chemiczne, które są ze sobą połączone, tworząc kwasy nukleinowe, przede wszystkim RNA i DNA.
I oba są długimi łańcuchami powtarzających się nukleotydów. DNA ma A, C, G i T, a RNA ma te same trzy nukleotydy co DNA, a następnie T zastępuje się uracyl.
Nukleotyd jest podstawowym budulcem tych cząsteczek, i jest zasadniczo składany pojedynczo przez komórkę, a następnie ściskany razem w obu replikacjach, jako DNA, czyli co nazywamy transkrypcją, kiedy robisz RNA.
Struktura nukleotydowa
W skrócie, Typowy nukleotyd składa się z grupy fosforanowej, cukier 5-węglowy, i zasada azotowa.
Struktura nukleotydów jest prosta, ale struktura, którą mogą tworzyć razem, jest złożona.
Tak jak pokazano na powyższym obrazku, struktura może wydawać się nieco skomplikowana, ale potrzebuje wszystkich składników, aby utworzyć nukleotyd.
Baza azotowa
Baza azotowa jest centralnym nośnikiem informacji o strukturze nukleotydów. Te cząsteczki, które mają różne napromieniowane grupy funkcyjne, mają różne umiejętności interakcji ze sobą. Jak na obrazku, struktura pomysłu reprezentuje maksymalną liczbę wiązań wodorowych zaangażowanych między nukleotydami. Ze względu na strukturę nukleotydów, tylko jeden nukleotyd może wchodzić w interakcje z innym. Powyższy obrazek pokazuje wiązanie tyminy z adeniną i guaniny z cytozyną. To jest prawidłowy i typowy układ.
Ta jednolita formacja powoduje, że struktura skręca się i jest gładka, jeśli nie ma błędów. Jednym ze sposobów naprawy uszkodzonego DNA przez białka jest to, że mogą wiązać się z nieregularnymi punktami w strukturze. Nieregularne plamki pojawiają się, gdy wiązania wodorowe nie występują między przeciwstawnymi cząsteczkami nukleotydów. Białko wycina jeden nukleotyd i zastępuje go innym. Podwójna natura nici genetycznych zapewnia, że takie błędy można korygować z dużą dokładnością.
Cukier
Druga część nukleotydu to cukier. Niezależnie od nukleotydu, cukier jest zawsze taki sam. Różnica między DNA a RNA. W DNA, cukier 5-węglowy to dezoksyryboza, podczas gdy w RNA cukier 5-węglowy to ryboza. To nadaje cząsteczkom genetycznym ich nazwy; pełna nazwa DNA to kwas dezoksyrybonukleinowy, a RNA to kwas rybonukleinowy.
Cukier, z otwartym tlenem, może wiązać się z grupą fosforanową następnej cząsteczki. Następnie tworzą więź, który staje się szkieletem cukrowo-fosforanowym. Ta struktura dodaje sztywności, ponieważ wiązania kowalencyjne, które tworzą, są znacznie silniejsze niż wiązania wodorowe między dwiema nitkami. Kiedy białka zaczynają przetwarzać i transponować DNA, robią to, oddzielając pasma i czytając tylko jedną stronę. Kiedy przechodzą?, nici materiału genetycznego wracają do siebie, napędzany przez przyciąganie między przeciwstawnymi zasadami nukleotydowymi. Szkielet cukrowo-fosforanowy pozostaje cały czas związany.
Grupa fosforanowa.
Ostatnia część struktury nukleotydowej, grupa fosforanowa, prawdopodobnie zna inną ważną cząsteczkę ATP. Adenozynotrifosforan, lub ATP, jest cząsteczką energii, od której zależy większość życia na Ziemi do przechowywania i przenoszenia energii między reakcjami. ATP zawiera trzy grupy fosforanowe, które mogą przechowywać duże ilości energii w swoich wiązaniach. W przeciwieństwie do ATP, wiązania utworzone w nukleotydzie są znane jako wiązania fosfodiestrowe, ponieważ występują między grupą fosforanową a cząsteczką cukru.
Podczas replikacji DNA, enzym znany jako polimeraza DNA wychwytuje prawidłowe zasady nukleotydowe i zaczyna je organizować względem odczytywanego łańcucha. Kolejne białko, Ligaza DNA, kończy pracę, tworząc wiązanie fosfoidowe między cząsteczką cukru jednej zasady a grupą fosforanową drugiej. Tworzy to szkielet nowej cząsteczki genetycznej, którą można przekazać następnemu pokoleniu. DNA i RNA zawierają wszystkie informacje genetyczne potrzebne do funkcjonowania komórek.
Kredyt:
Zostaw odpowiedź
Musisz Zaloguj sie lub Zarejestruj się dodać nową odpowiedź.